43. พระเจ้าประเสริฐและหวานชื่น

พระเจ้าประเสริฐและหวานชื่นเหนือสิ่งอื่นใดและในสิ่งทั้งปวงสำหรับผู้ที่รักพระองค์

สาวก

ขอทรงทอดพระเนตรดูเถิด พระเจ้าของข้าพระองค์และยอดปรารถนาของข้าพระองค์! ข้าพระองค์ยังหวังอะไรมากกว่านี้หรือ ข้าพระองค์ยังปรารถนาความสุขที่มากยิ่งกว่านี้อีกหรือ โอ ถ้อยคำอันหวานชื่นและช่างสุขใจ! แต่หวานชื่นสำหรับคนที่รักถ้อยคำเท่านั้น และไม่ใช่สำหรับโลกหรือสำหรับสิ่งของที่อยู่ในโลก

พระเจ้าของข้าพระองค์และยอดปรารถนาของข้าพระองค์ ถ้อยคำเหล่านี้ก็เพียงพอสำหรับผู้ที่เข้าใจ และสำหรับผู้ที่รักก็จะมีความชื่นชมยินดีในการกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะว่าเมื่อพระองค์ทรงสถิตอยู่ด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างก็น่าชื่นใจ เมื่อพระองค์ไม่สถิตอยู่ด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างก็กลายเป็นสิ่งน่าเกลียดชัง พระองค์เองทรงเป็นผู้ที่ประทานให้ใจมีความสงบสันติสุขอย่างยิ่ง และความปลื้มปีติอย่างร่าเริง พระองค์เองทรงเป็นผู้ที่ดลใจเราให้มองทุกสิ่งในแง่ดี และสรรเสริญพระองค์ในทุกกรณี ถ้าปราศจากพระองค์ก็ไม่มีสิ่งใดสามารถให้ความชื่นใจได้นานเท่าไร เพราะถ้าจะให้สิ่งนั้นเป็นที่พอใจและมีรสนิยม ก็จะต้องมีพระคุณและรสชาติแห่งพระสัญญาของพระองค์ประกอบอยู่ด้วย มีสิ่งใดเล่าที่จะขัดใจผู้ที่พบแหล่งความสุขในพระองค์ได้ และตรงกันข้าม มีสิ่งใดเล่าที่จะทำให้ผู้ที่ไม่ชื่นใจในพระองค์พบความอิ่มใจได้

คนเหล่านั้นที่มีสติปัญญาแห่งโลกนี้ คนเหล่านั้นที่มีความหิวกระหายด้านเนื้อหนัง ขาดสติปัญญาของพระองค์ เพราะในโลกนี้เราพบสิ่งที่อนิจจังที่สุด และในเนื้อหนังก็นำไปสู่ความตาย แต่คนเหล่านั้นที่ติดตามพระองค์โดยการดูหมิ่นโลกียวิสัยและโดยการปฏิเสธเนื้อหนัง ก็เป็นที่รู้กันว่ามีสติปัญญาอย่างแท้จริง เพราะพวกเขาถูกนำไปจากสิ่งอนิจจังไปสู่สิ่งที่เป็นสัจจะ จากฝ่ายเนื้อหนังไปสู่ฝ่ายวิญญาณ คนเช่นนี้ชอบใจในพระเจ้า และสิ่งดีใด ๆ ที่พวกเขาพบในสรรพสิ่งที่สร้างขึ้น พวกเขาก็นำมาเป็นสิ่งที่ใช้เพื่อสรรเสริญพระผู้สร้าง แต่ก็มีความแตกต่างกันมาก มากทีเดียวจริง ๆ คือ ระหว่างความชื่นชมยินดีในพระผู้สร้างกับในสรรพสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น ความชื่นชมยินดีในนิรันดร์กาลกับในกาลปัจจุบัน และความชื่นชมยินดีในความสว่างที่ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมากับความสว่างที่ถูกสะท้อนออกมาเท่านั้น

โอ ความสว่างนิรันดร์ แสงที่โชติช่วงกว่าบรรดาความสว่างที่ถูกสร้างขึ้นมา ขอทรงส่งประกายฟ้าแลบลงมาจากเบื้องบน และให้ความสว่างส่องเข้าไปถึงส่วนที่ลึกที่สุดแห่งจิตใจของข้าพระองค์ ขอทรงประทานความบริสุทธิ์ ความชื่นใจ ความกระจ่างแจ้ง และขอให้ชีวิตแก่จิตวิญญาณของข้าพระองค์ เพื่อมันจะติดสนิทกับพระองค์ด้วยสุดกำลังของมัน และความปลื้มปีติอย่างเหลือล้น โอ เวลาที่ข้าพระองค์กระหายหาและที่เต็มไปด้วยความสุขนั้นจะมาถึงเมื่อไรเล่า คือเวลาที่ใจข้าพระองค์จะเต็มไปด้วยพระองค์ และพระองค์กลายเป็นยอดปรารถนาของข้าพระองค์ ตราบใดที่ข้าพระองค์ยังไม่ได้รับประสบการณ์นี้ ความปีติยินดีของข้าพระองค์ก็จะไม่เต็มเปี่ยม

อนิจจา มนุษย์คนเก่ายังคงมีชีวิตอยู่ในข้าพระองค์ มันยังไม่ได้ถูกตรึงไว้อย่างแท้จริง มันยังไม่ตายทั้งหมด ตัวเก่ายังคงมีราคะตัณหาที่ขัดแย้งกันกับจิตวิญญาณ และมันไม่ยอมปล่อยให้อาณาจักรแห่งจิตใจของข้าพระองค์พักสงบ ข้าแต่พระองค์ ผู้ที่ทรงมีอำนาจเหนือฤทธิ์แห่งน้ำทะเลและสามารถระงับเสียงอึงคะนึงของคลื่นทะเลนั้นได้ ขอพระองค์ทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ ขอทรงกระทำให้ชนชาติเหล่านั้นที่กระหายสงครามแตกกระเจิงไป ขอทรงปราบปรามพวกเขาให้ราบคาบในสายพระเนตรของพระองค์ ขอพระองค์ทรงสำแดงพระหัตถกิจอัศจรรย์ของพระองค์ให้ปรากฎ และขอให้พระหัตถ์ขวาของพระองค์ได้รับเกียรติ เพราะสำหรับข้าพระองค์ก็ไม่มีความหวังหรือที่ลี้ภัยอื่นใดนอกจากในพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระเจ้าของข้าพระองค์

หนังสือ เลียนแบบพระคริสต์ (Of The Imitation of Christ)
เขียนโดย โธมัส อาเคมพิส (Thomas à Kempis)
แปลโดย พญ. เออร์ซูลา โลเวนธอล
เรียบเรียงโดย กนกบรรณสาร

ความชูใจภายใน