ความหดหู่ใจ

มันอยู่ที่นี่แล้ว

ความหนาทึบนี้ หมอกจัดนี้

เสียงฟ้าร้องที่เงียบเชียบภายในจิตใจของฉัน

มันอยู่ที่นี่แล้ว

อีกครั้ง

อีกครั้งที่มันคืบคลาน และเล็ดลอดเข้ามา และก่อตัวขึ้นภายใน

อีกครั้งที่มันทิ้งรอยเปื้อนจนด่างดำ

และฉันก็สะดุดล้มลง อ่อนเพลียระเหี่ยใจ

ตลอดวันเวลาแห่งความทุกข์ที่ยาวนาน

ฉันจ้องมองดูอย่างไร้วิญญาณ ต่อความตายที่ปกคลุมอยู่