การแสวงหาความหมายของชีวิต

คุณไม่จำเป็นต้อง ฆ่าตัวตาย

เพื่อที่จะ รู้ว่าชีวิตของคุณมีค่าพอที่จะอยู่ต่อไปหรือไม่

คุณไม่จำเป็นต้อง ทำตัวสำมะเลเทเมา

เพื่อที่จะ รู้สึกถึงการเป็นผู้แพ้

คุณไม่จำเป็นต้อง เข้าไปอยู่ในห้องขัง

เพื่อที่จะ ถูกกักขังด้วยความปรารถนาของตัวคุณเอง

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นโสเภณี

เพื่อที่จะ ขายชีวิตของคุณให้กับผู้อื่น

คุณไม่จำเป็นต้อง ทำตัวเป็นเพลย์บอย

เพื่อที่จะ ได้หมกมุ่นอยู่แต่เรื่องเซ็กส์

คุณไม่จำเป็นต้อง ติดยา

เพื่อที่จะ มีชีวิต "ล่องลอย" จอมปลอม

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นมหาเศรษฐี

เพื่อที่จะ ตกเป็นทาสของการรักเงินทอง

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นคนวิกลจริต

เพื่อที่จะ วิ่งหนีจากปัญหาอันหนักอึ้งของชีวิต

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นประธานบริษัท

เพื่อที่จะ มีชีวิตอยู่เพื่องาน

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นคนเก็บขยะ

เพื่อที่จะ คิดว่าชีวิตช่างมีกลิ่นไม่โสภาเอาเสียเลย

คุณไม่จำเป็นต้อง ขับบีเอ็มดับบลิว

เพื่อที่จะ ไขว่คว้าหาความสุขจากสิ่งที่คุณครอบครองอยู่

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นคนไร้บ้าน

เพื่อที่จะ รู้สึกเหมือนว่าคุณกำลังหลงทางและไม่มีที่จะอยู่ในโลกนี้

คุณไม่จำเป็นต้อง เป็นคนโง่

เพื่อที่จะ เข้าใจชีวิตผิด ๆ

และคุณไม่จำเป็นต้อง เป็นอัจฉริยะ

เพื่อที่จะ ค้นพบความหมายที่แท้จริงของชีวิต

แล้วอะไรคือเคล็ดลับ ?

ถ้านักวิทยาศาสตร์ที่ฉลาดปราดเปรื่อง หรือนักธรรมที่อุทิศตัวให้กับศาสนายังไม่สามารถค้นพบความหมายที่แท้จริงของชีวิตได้แล้ว จะมีใครสามารถล่วงรู้ได้อีก แล้วเราจะค้นพบมันได้อย่างไร ?

ทำไมผู้คนมากมายจึงมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง ความว่างเปล่า ความสิ้นหวัง ความน่าเกลียดน่าชัง ความเบื่อหน่าย หรือ ความโกรธ ?

เมื่อคิดถึงปัญหาเหล่านี้ บางคนพบว่าคำตอบซึ่งคนอื่นพึงพอใจนั้นยังไม่จุใจพวกเขา ในขณะที่บางคนไม่สนใจที่จะค้นหาคำตอบ ตราบที่เขายังสนุกอยู่กับชีวิต

บางคนหมดหวังที่จะบรรเทาความหิวกระหายหาคำตอบ และหันไปพึ่งเหล้าหรือยาเสพติด เพื่อที่จะหนีออกจากโลกแห่งความจริงอันแสนเจ็บปวด

แต่ที่น่าเศร้าก็คือ บางคนถึงกับต้องฆ่าตัวตายเพื่อหนีจากความจริงเหล่านั้น

"คนส่วนใหญ่มีชีวิตอย่างหมดหวัง"
เฮนรี่ เดวิด ธอโร

ใครบ้างที่มีคำตอบให้กับคำถามเหล่านี้ ? เหตุใดผู้คนมากมายจึงยังไม่หยุดค้นหา ถ้าหากว่าคำตอบเหล่านี้มีอยู่แล้ว ?

หนังสือเล่มนี้จะเปิดเผยถึงชีวิตของชายคนหนึ่งซึ่งมีชีวิตอยู่เมื่อเกือบ 3,000 ปีที่แล้ว และเขาพยายามแสวงหาคำตอบให้กับคำถามเหล่านั้น

คุณอาจแทบไม่เชื่อว่าปัญหาที่เขาเขียนนั้น เป็นปัญหาเดียวกับปัญหาทั่ว ๆ ไปที่เราทุกคนเผชิญอยู่ในปัจจุบัน เขาตั้งข้อสังเกตได้เหมือนกับว่าเขามีชีวิตอยู่ในปลายศตวรรษที่ 20

การค้นหายังคงดำเนินต่อไป เช่นเดียวกับความพยายามอันสิ้นหวังในการที่จะพบคำตอบ