ดีที่ยุ่งและง่วง

ปกติ คำว่า "ยุ่ง" กับ "ง่วง" มีความหมายในแง่ลบ

"ยุ่ง" หมายถึง "อาการของสิ่งที่เป็นเส้นฝอย สับสน พัวพันกันถึงกับต้องสาง จึงจะเป็นระเบียบเรียบร้อยได้"

อาการแบบนี้ ทำให้เราต้องจดจ่อกับการสาง หรือแก้ไข ให้กลับคืนสู่สภาพปกติ

โดยปกติแล้ว ปกติชนมักจะไม่ชอบความ "ยุ่ง" แต่สำหรับคนที่มีอารมณ์เปราะบาง ซึมเศร้าโดยง่วย หรือวิตกจริตเป็นนิสัย บางทีการมีอะไรที่จะต้องทำ หรือต้องจดจ่อแก้ไข (โดยที่ไม่มีความกดดันมา) จนดูเหมือนจะ "ยุ่ง" อยู่ตลอดเวลา อาจทำให้เขาลดความฟุ้งซ่านลงไปได้ไม่น้อย

ดังนั้น สำหรับคนบางคน ความ "ยุ่ง" ในความหมายข้างต้นเช่นนี้ ไม่เพียงแต่ไม่เป็นปัญหา แต่กลับกลายเป็นพร แต่หากเราคุมไม่อยู่ สถานการณ์ที่ยุ่งเหยิง (ยุ่งไปกันใหญ่) นั้น ก็อาจจะก่อให้เกิดความยุ่งใจ (กังวลวุ่นวายใจ) ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีใครพึงปรารถนา

ส่วน "ง่วง" นั้น หมายถึง "อาการที่ร่างกายอยากนอน"

คนที่เหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลียจากการทำงานมาตลอดวัน หรือจากการออกกำลังกาย พอหัวถึงหมอนแล้วก็หลับเป็นตายเลย ต้องนับว่าเป็นพรของชีวิต ไม่เหมือนกับพวกที่หลับไม่ลง เพราะช่างทรมานเหลือเกิน

ดังนั้น ไม่ว่าจะเก่ง รวย หรือดังขนาดไหน หากนอนไม่หลับ เพราะ "คิดมาก" ล่ะก็ เหมือนอยู่ในขุมนรกทีเดียวเชียวล่ะ

ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลได้ให้สติไว้ว่า คุณไม่ควรยุ่งเหยิงจนเหนื่อยเปล่า และนอนไม่หลับ แต่พระเจ้าทรงประสงค์ที่จะให้เราเป็นสุข และหลับสบาย

"ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงสร้างบ้าน บรรดาผู้ที่สร้างก็เหนื่อยเปล่า ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงเฝ้าอยู่เหนือนคร คนยามตื่นอยู่ก็เหนื่อยเปล่า เป็นการเหนื่อยเปล่าที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด นอนดึก และกระหืดหอบกินอาหาร เพราะพระองค์ประทานแก่ผู้ที่รักพระองค์ให้หลับสบาย" (สดุดี 127:1-2)

วันนี้ ให้คุณสาละวนในตอนกลางวัน และหลับฝันดีในตอนกลางคืนจะดีกว่า จริงไหมครับ

ความสุขเป็นของบุคคลที่ยุ่งเกินกว่าที่จะกังวลใจในเวลากลางวัน
และง่วงเกินไปที่จะกังวลใจในเวลากลางคืน