ล้มแล้วลุก

คนที่ไม่เคยล้ม ก็คือ คนที่ไม่เคยเดิน ! เพราะคนที่เดิน มักจะเคยล้ม !

การล้มอาจจะมาจากหลายสาเหตุ หนึ่งอาจเป็นเพราะ เจ็บไข้ได้ป่วย หรือ อาหารเป็นพิษ ทำให้สิ้นเรี่ยวแรง หรือใช้กำลังมาก เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจนต้องล้มลง !

บางทีคนเราอาจล้มลงทั้ง ๆ ที่แข็งแรงดี โดยไม่ได้ขาดอาหาร และก็ไม่ได้เหนื่อยล้า แต่ที่ล้มลงเป็นเพราะไปสะดุดสิ่งที่เป็นอุปสรรค ทำให้ล้มคะมำลง ก็เป็นได้เช่นกัน !

แต่ที่ร้ายกว่านั้น ก็คือ มีบางคน (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คู่อริ) จงใจวางแผน และลงมือกระทำให้คนอีกคนหนึ่งต้องล้มลง !

ถ้าเราเป็นเหยื่อที่ถูกผู้อื่นกระทำให้ล้มลง จงรวบรวมกำลังลุกขึ้นใหม่อีกครั้ง เพราะว่า ถ้าหากยังไม่ยอมลุกขึ้น หรือไม่รีบลุกขึ้น ก็อาจจะมีผู้อื่นที่ตามหลังมาก้าวข้ามศีรษะเราไป ดีไม่ดีอาจถูกผู้มาทีหลังที่มองไม่เห็นเรา และกระโดดข้ามเราไปไม่พ้น เหยียบซ้ำบนตัวของเราก็เป็นได้ ! นับว่าสาหัสยิ่งกว่าเดิม !

ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อเราล้มลง จะด้วยสาเหตุใดก็ตาม อย่าให้เรานอนแช่หรือแน่นิ่ง เพราะการกระทำอย่างนี้ไม่มีอนาคต ! เราต้องลุกขึ้นมาใหม่

หนังสือสุภาษิตเขียนไว้ว่า

"คนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้งแล้วลุกขึ้น" (สุภาษิต 24:16)

ผมไม่ถามหรอกว่าคุณล้มลงมากี่ครั้งแล้ว ? แต่ขอถามว่า คุณลุกขึ้นมาทุกครั้งที่คุณล้มลงหรือไม่ ?

เพราะไม่ว่าคุณจะล้มมาแล้วกี่ครั้ง ตราบใดที่คุณยังคงมุ่งหน้าเดินต่อไป คุณจะก้าวไปไกลกว่าจุดที่คุณเคยล้มมาแล้ว และเดินเข้าใกล้ความสำเร็จมากยิ่งกว่าเดิม

จริงไหมครับ ?

คนที่ล้มลงในวันนี้ อาจจะมีความรุ่งเรืองในอนาคตรออยู๋ข้างหน้า
ถ้าเขา...ลุกขึ้นอีก !