แม้ไม่มีใครเขาทำกัน

ผมชอบคำตรัสของพระเยซูคริสต์ที่ว่า

"จริงก็ว่าจริง ไม่ก็ว่าไม่ พูดแต่เพียงนี้ก็พอ คำพูดเกินนี้ไปมาจากความชั่ว" (มัทธิว 5:37)

ในสังคมปัจจุบัน ผมแทบไม่รู้เลยว่า อะไรจริง หรือ อะไรไม่จริง คนเราเก่งขึ้นมากในการทำสิ่งเท็จ ให้เป็นจริง และกลับทำให้สิ่งที่จริง กลายเป็นเท็จได้

ใครมีฝีมือมากกว่า ใครมีลีลาดีกว่า ใครมีพวกมากกว่า ใครมีตำแหน่งสูงกว่า หรือใครมีเงินมากกว่า ก็สามารถทำผิดให้เป็นถูก และทำถูกให้เป็นผิดได้ สังคมจึงอยู่ในสภาวะที่น่าเป็นห่วงจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระแสของโลกนี้รุนแรงยิ่งกว่ากระแสคลื่นในทะเล ใครคิดจะขวางจะต้านไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่างไรก็ตาม โลกยังต้องการคนกล้าหาญที่พร้อมจะเดินสวนกระแส (ที่ไม่ดี) อยู่ เพราะถ้าไม่มีคนกล้าหาญเช่นนี้เหลืออยู่ บรรทัดฐานของสังคมจะเปลี่ยนไป ที่น่ากลัวคือถ้าใครสร้างกระแสการยอมรับได้ คนนั้นก็จะเป็นผู้กุมชะตากรรมทั้งหมดของประเทศ หรือของชีวิตคนในสังคมได้

กระแสที่น่าเป็นห่วง คือ "ใคร ๆ เขาก็มีกัน" และ "ใคร ๆ เขาก็ทำกัน" ดังนั้น "ฉันก็จะมี หรือจะทำด้วย"

ถ้าคิดอย่างนี้ ทำกันอย่างนี้ สังคมก็จะล่มสลาย เหมือนสภาพเศรษฐกิจและสังคมไทยในยุคฟองสบู่แตก

ถ้าเรายังตาม "ลัทธิเอาอย่าง" เช่นนี้ต่อไป ผลที่ตามมาก็คงไม่แล้วเป็นดังนี้

"ใคร ๆ เขาก็ทุกข์กัน ฉะนั้น ฉันก็ขอทุกข์ด้วยคน"

"ใคร ๆ เขาล่มจมกัน ดังนั้น ฉันก็ขอล่มจมด้วยคน"

พี่น้องที่รัก อย่าเป็นเช่นนี้เลย ให้เรายืนหยัดเพื่อสิ่งที่ดี และถูกต้องดีกว่า

ให้เรากล้าหาญที่จะพูดว่า

"ผิดก็คือผิด แม้ว่าใคร ๆ เขาก็ทำกัน และถูกก็คือถูก แม้ว่าใคร ๆ เขาไม่ทำกัน"

ถ้าเราคิดเช่นนี้ และทำตามนี้ สังคมไทยของเราจะดีขึ้นอย่างแน่นอน และถึงแม้ว่าคุณจะรู้สึกโดดเดี่ยวที่ต้องยืนหยัดเช่นนี้ แต่ถ้าคุณยืนหยัดได้นานเพียงพอ จะมีคนอีกมากมายก้าวออกมายืนเคียงข้างคุณ จากนั้น กระแส "ผิด คือ ผิด และ ถูก คือ ถูก" ก็จะเกิดขึ้น เพราะคุณเป็นผู้ปลุกกระแส

ว่าแต่คุณจะยืนหยัดทำในสิ่งดีที่ควรทำนี้ต่อไป แม้ไม่มีใครเขาทำกันหรือไม่ ตอบที

ผิดก็คือผิด แม้ว่าใคร ๆ เขาก็ทำกัน
ถูกก็คือถูก แม้ว่าไม่มีใครเขาทำกันก็ตาม