ชาวยิวเรียกหนังสือห้าเล่มแรกว่าพระคัมภีร์ ( ปฐมกาล - เฉลยธรรมบัญญัติ ) คำว่าโทราห์ หรือธรรมบัญญัติ ในภาษากรีกเรียกว่า เบญจบรรณ หรือหนังสือม้วนห้าเล่ม
แท้จริงกฏเกณฑ์เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตที่พระเจ้าประทานให้กับประชากรของพระองค์ (อิสราเอลโบราณ ) นั้นส่วนใหญ่อยู่ในอพยพและเฉลยธรรมบัญญัติรวมทั้งบัญญัติสิบประการ
ปฐมกาล 1-11 กล่าวถึงจุดเริ่มต้นที่พระเจ้าทรงสร้างโลกขึ้น รวมทั้งชีวประวัติของอับราฮัมและคนอื่น ๆ ที่เป็นต้นกำเนิดของชนชาติอิสราเอล
ตั้งแต่อพยพถึงเฉลยธรรมบัญญัติมุ่งไปที่โมเสส โดยกล่าวถึงเรื่องที่พระเจ้าทรงช่วยคนอิสราเอลให้พ้นจากการเป็นทาสในอียิปต์และนำพวกเขาในถิ่นทุรกันดารหลายสิบปีจนกระทั่งพวกเขาพร้อมจะเข้าไปในแผ่นดินใหม่ที่พระองค์ทรงสัญญาไว้
หนังสือเหล่านี้บอกให้รู้ถึงศาสนาและการนมัสการของอิสราเอลว่าควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรในฐานะเป็นประชากรของพระเจ้า และอธิบายของความหมายเทศกาลของการเลี้ยง ฉลองต่างๆตลอดจนพลับพลาหรือเต๊นท์พิเศษที่ถวายแด่พระเจ้า
แม้ว่า 5 เล่มนี้จะแตกต่างกันมากแต่ล้วนกล่าวถึงเรื่องเดียวกัน ซึ่งชี้ให้เห็นว่าพระราชกิจของพระเจ้ามิใช่แค่จบสิ้นแค่การสร้างโลก แต่พระองค์ยังเรียกบุคคล และชนชาติหนึ่งเพื่อเป็นท่อพระพรแก่คนโลกนี้
ชื่อหนังสือเล่มแรกของพระคัมภีร์มีความหมายว่า “จุดกำเนิด” เพราะกล่าวถึงจุดเริ่มต้นของหลายๆ อย่างเช่น จุดเริ่มต้นของโลกมนุษย์ ยุคใหม่หลังน้ำท่วม และกำเนิดของชนชาติอิสราเอล
ภาค 1 : การทรงสร้างหลังยุคโนอาห์ บทที่ 1-11
การเนรมิตสร้างโลก 1-2
มนุษย์คู่แรกกบฎ : ความตายเข้ามาในโลก 3
อาดัมถึงโนอาห์ 4 –5 โนอาห์กับน้ำท่วมโลก 6-10 หอบาเบล 11
ภาคที่ 2 อับราฮัมกับครอบครัว 12-50
อับราฮัม อิสอัค เอซาว ยาโคบ และ ครอบครัวใหม่ของพระเจ้า 12-35
เผ่าพันธุ์ของเอซาว 36
โยเซฟกับพี่น้อง 37-45
ยาโคบกับครอบครัวในอียิปต์ 46-50
อาดัม เอวา คาอิน อาแบล โนอาห์ อับราอัม ซาราห์ โลท อิสอัค เรเบคาห์ ยาโคบ
เอซาว ราเชล เลอาห์ โยเซฟกับพี่น้อง (บุตร 12 คนของยาโคบ/อิสราเอล ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของอิสราเอล 12 เผ่า)
การสร้างโลกและตกในบาป 1-3 ครอบครัวโนอาห์รอดพ้นจากน้ำท่วม 6-10 พระเจ้าเลือกอับราฮัมและให้พระสัญญา 12 เรื่องอับราฮัม (12-25) อิสอัค (21-28,35) ยาโคบ (25-30) โยเซฟ (30,37-50)
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแถบตะวันออกกลางและเมโสโปเตเมีย(อิหร่าน/อิรัก) ซึ่งปัจจุบันคืออิสราเอล จอร์แดน เลบานอน และอียิปต์
ตั่งแต่ 2000 ถึงราว1650 กคศ.
ปฐมกาลชี้ให้เห็นว่า พระเจ้ายังทำงานอยู่ ทรงเป็นพระผู้สร้างโลกและมนุษยชาติทั้งปวง และทรงให้สิทธิมนุษย์เลือกได้ ทว่ามนุษย์เลือหไม่เชื่อฟังพระเจ้า ผลคือต้องตัดขาดจากพระองค์ ความทุกข์ทรมานและความตายก็แผ่เข้ามาในโลก แต่พระเจ้าไม่ได้ทอดทิ้งมนุษย์ ทรงเริ่มต้นใหม่กับโนอาห์ และเลือกอับราฮัมกับพงศ์พันธุ์เขาเป็นจุดเริ่มแผนการที่จะช่วยมนุษย์ทั้งมวลให้รอด
ชื่อนี้มีความหมายว่า ออกไป หรือ จากไป ในเล่มนี้พระเจ้าช่วยอิสเอลให้พ้นจากการเป็นทาสในอียีปต์โดยตั้งโมเสสเป็นผู้นำ
ภาคที่ 1 : พระเจ้าทรงปลดปล่อยคนอิสราเอลพ้นจากการเป็นทาสในอียิปต์ 1-15
ทาสในอียิปต์ 1
โมเสสชีวิตในช่วงแปดสิบปีแรก 2-4
อาโรนและกษัตริย์อียิปต์ 5-11
ปัสกา และข้ามทะเลแดง 12-15
ภาคที่ 2 เดินทางไปภูเขาซีนาย 16-18
ภาคที่ 3 พระเจ้าทำพันธสัญญากับอิสราเอลและประทาพระบัญญัติ 19-24
ภาคที่ 4 เต็นท์พิเศษ ( พลับพลา ) และกฏเกณฑ์การนมัสการ 25-40
โมเสส อาโรน มิเรียม ฟาโรห์ในอียิปต์
ทารกโมเสสรอดตาย 2 พระเจ้าเรียกโมเสสเป็นผู้นำอิสราเอล 3 ภัยพิบัติสิบประการ 7-12 ปัสกาครั้งแรก 12 ข้ามทะเลแดง 14 พระเจ้าประทานบัญญัติสิบประการ 20 พระเจ้าทำพันธสัญญากับอิสราเอล 23- 24 สร้างวัวทองคำ 32 สร้างพลับพลา 36
เหตุการณ์ในอพยพเกิดขึ้นที่ประเทศอียิปต์ (สามเหลี่ยมแม่น้ำไนล์ )และคาบสมุทรซีนาย
ประมาณ 100 ปี ราว 1325-1225 กคศ.
อพยพแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าทรงทำงานในประวัติศาสตร์ ปลดปล่อยชนชาติของพระองค์พ้นจากการเป็นทาสและประทานชีวิตใหม่ พร้อมกับกฎเกณฑ์สำหรับการดำเนินชีวิต การปฏิบัติต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน และการนมัสการอย่างที่พระเจ้าพอพระทัย พลับพลาที่พระองค์สั่งให้สร้างขึ้นบ่งชี้ว่าพระองค์เลือกอยู่ฝ่ายอิสราเอล เพราะพระองค์สถิติอยู่ที่จุดกึ่งกลางค่าย
พระเจ้าทรงสถิตอยู่กับประชากรของพระองค์ ทรงทราบทุกสิ่งที่เกิดขึ้น และคอยช่วยเหลือ ข้อเท็จจริงยิ่งใหญ่นี้ยังเป็นจริงในปัจจุบัน ผู้เชื่อที่ถูกข่มเหงจำนวนมากได้รับการเล้าโลมใจจากเล่มนี้เป็นพิเศษ
หนังสือที่เต็มไปด้วยกฎเกณฑ์นี้พระเจ้าให้อิสราเอลผ่านทางโมเสส ชื่อนี้ได้จากชื่อเผ่าเลวี ผู้นำนมัสการร่วมกับปุโรหิต
กฎเกี่ยวกับเครื่องบูชา 1-7
อาโรนเป็นมหาปุโรหิต กฎปุโรหิต 8-10
กฎอาหาร โรคสะอาดและไม่สะอาด 11-15
วันลบล้างบาป 16
กฎเกณฑ์ นมัสการ และเทศกาล 17-27
อาโรน-ปุโรหิตและคนเลวี
การตั้งอาโรนเป็นมหาปุโรหิตคนแรก 8 วันลบบาป ปัสกา ผลแรก อยู่เพิง 23
อิสราเอลรอนแรมในคาบสมุทรซีนาย
‘เจ้าจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง’ (19:18) ซึ่งพระเยซูใช้สรุปบัญญัติ
พระเจ้าหวังให้ทุกคนทำตามพระบัญญัตินี่มิได้หมายถึงคนทุกยุคต้องถือตามกฎเกณฑ์ทุกข้อในเลวีนิติ แม้ถูกต้องตามหลักสุขภาพอนามัย แต่ความจริงถาวรเบื้องหลังกฎเหล่านี้คือ พระเจ้าบริสุทธิ์และดีพร้อม ส่วนมนุษย์เห็นแก่ตัวและดื้อดึง ความบาปแยกเราจากพระเจ้า จึงต้องมีหนทางนำไปสู่การคืนดีกับพระองค์ เครื่องสัตวบูชาเล็งถึงหนทางนั้น: ผลของบาปคือความตาย ความตายของสัตว์เล็งถึงพระเยซูผู้เป็นเครื่องบูชาที่สมบูรณ์และพอเพียงสำหรับบาปของคนทั้งโลก
อิสราเอลวนเวียนในคาบสมุทรซีนาย 40 ปี หลังจากหนีจากอียิปต์ ชื่อนี้ในภาษาฮีบรู หมายถึง ‘ตัวเลข’ ซึ่งได้มาจากการสำรวจสำมะโนประชากรสองครั้งที่บันทึกในเล่มนี้
ภาค 1: ภูเขาซีนาย-เตรียมรื้อค่าย 1-9
สำรวจสำมะโนประชากร 1
จัดที่พักให้เผ่าต่างๆ 2
หน้าที่ปุโรหิตและคนเสวี กฎต่างๆ 3-8
ปัสกาครั้งที่สอง 9
ภาค 2: จำซีนายไปโมอับ 10-21
ภาค 3: เหตุการณ์ในโมอับ 22-32
ภาค 4: คำสอนถึงแผ่นดินใหม่ 33-36
ภูเขาซีนายและคาบสมุทรซีนาย
มิเรียมถูกลงโทษ 12
รายงานของผู้สอดแนมสิบสองคน 13 บ่น ไม่เชื่อฟัง ถูกลงโทษ เร่ร่อนสี่สิบปี 14
ลองดีกับโมเสสและอาโรน 16-17
ภัยจากงูพิษ 21
บาลาอัมและลา 22
เลือกโยชูวาเป็นผู้นำ 27
โมเสส อาโรน คาเลบ โยชูวา บาลาอัม และบาลาค
‘ขอพระเจ้าทรงอำนวยพระพร...ประทานสวัสดิภาพแก่ท่าน’ (6:24-26 คำอวยพรจากพระเจ้าที่ให้กับประชาชน)
ความสัตย์ซื่อของพระเจ้า และการไม่เชื่อฟังของอิสราเอล พระเจ้าอดกลั้นพระทัยอย่างที่สุด ทรงห่วงใยและเลี้ยงดูอิสราเอลด้วยความรัก แต่ในที่สุดต้องลงโทษในความไม่เชื่อฟัง เพราะมิฉะนั้นอาจสายเกินแก้
บันทึกคำกล่าวของโมเสสหลังจากวนเวียนอยู่หลายสิบปีและก่อนเข้าสู่แผ่นดินพระสัญญา ชื่อหนังสือหมายถึง ‘บัญญัติครั้งที่ 2’ เล่มนี้ช่วยอิสราเอลให้คิดไตร่ตรองว่าจะประยุกต์พระบัญญัติมาใช้ในชีวิตได้อย่างไร
โมเสสรำลึกถึงอดีต 1-4
โมเสสเรียกร้องให้ทำตามพระบัญญัติ 5-26
การปฏิบัติตัวในแผ่นดินใหม่ 27-28
รื้อฟื้นพันธสัญญา 29-30
โมเสสมอบตำแหน่งผู้นำให้โยชูวา 31-33
มรณกรรมของโมเสส 34
ที่ราบฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
ใกล้เข้าแผ่นดินพระสัญญาราว 1230 กคศ.
โมเสสและโยชูวา
เรื่องของผู้สอดแนมสิบสองคน 1 พระเจ้าลงโทษ: สี่สิบปีในถิ่นทุรกันดาร 2 บัญญัติสิบประการ 5 แต่งตั้งโยชูวา 31 มรณกรรมของโมเสส 34
‘ท่านจงรักพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจและสิ้นสุดกำลังของท่าน’ (6:4-6) เป็นข้อความที่พระเยซูใช้สรุปบทบัญญัติทั้งหมด
‘มนุษย์จะบำรุงชีวิตด้วยอาหารสิ่งเดียวก็หามิได้ แต่มนุษย์จะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยทุกสิ่งที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า’ (8:3) ขณะที่ซาตานมาทดลอง พระเยซูได้ตรัสตอบด้วยข้อนี้และอีกสองประโยคจากเฉลยธรรมบัญญัติ 6:13, 14, 16
แม้เล่มนี้ได้ชื่อว่าบัญญัติที่ตอกย้ำครั้งที่สอง แต่จุดสำคัญคือการเชื่อฟัง เมื่อเราเลือกเชื่อฟังพระเจ้า เราก็เลือกชีวิต เพราะพระเจ้าให้รางวัลตามความเชื่อฟังที่ไม่ได้มาจากความกลัวแต่มาจากความรัก ส่วนการไม่เชื่อฟังนำไปสู่ความทุกข์และความตาย
เขียนโดย คุณโปรดปราน