อาณาจักรแตกแยก
บทเรียนที่ 04

ประชากรแห่งพระสัญญา: อาณาจักรแตกแยก: บทเรียนที่ 04
“เอลียาห์: ผู้เผยพระวจนะแห่งอาณาจักรทางเหนือของอิสราเอล”
(1 พงศ์กษัตริย์ 15:25–18:46)

โครงร่าง

1. การจัดเตรียมท่ามกลางความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 15:25-17:24)
   หลักการที่ 1: การเชื่อฟังทำให้เราเห็นการจัดเตรียมและการสถิตด้วยของพระเจ้า

2. ฤทธิ์อำนาจต่อต้านความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 18)
   หลักการที่ 2: พระเจ้าทรงมีฤทธิ์อำนาจที่จะจัดเตรียมเกินกว่าที่เราทูลขอ

พระเจ้าทรงจัดเตรียมสำหรับเอลียาห์
โดยพระเมตตา เราก็มีทุกสิ่งเพียงพอ

ข้อความสำคัญ:
“พระเจ้าทรงจัดเตรียมสำหรับผู้ที่อยู่ฝ่ายพระองค์”

สวัสดีครับ พี่น้องในพระคริสต์ทุกท่าน

หากเอ่ยชื่อผู้เผยพระวจนะเอลียาห์แล้ว พี่น้องหลายท่านคงรู้จักใช่ไหมครับ? ในบทเรียนนี้และบทเรียนหน้า เราจะรู้จักเขามากขึ้น ซึ่งทำให้เราเติบโตในความเชื่อมากขึ้นครับ 

ไม่กี่ปีมานี้ ทั่วโลกต้องเผชิญกับวิกฤติมากมาย เช่น โรคระบาด ความขัดแย้ง และภาวะเงินเฟ้อ เป็นต้น หลายคนจึงรู้สึกกลัวหรือกังวลรอบด้าน

ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงเลือกเราให้เป็นบุตรของพระองค์ พร้อมทั้งทรงเลี้ยงดูและทะนุถนอมเราเป็นอย่างดี เราจึงอุ่นใจ เมื่อเดินไปกับพระองค์

พระเจ้าทรงฤทธิ์และทรงเป็นผู้จัดเตรียมที่ยิ่งใหญ่ แล้วพระองค์ทรงจัดเตรียมสิ่งใดให้เราบ้าง? เรามาเรียนรู้ด้วยกันเลยครับ

บทเรียนวันนี้แบ่งออกเป็นสองส่วน ได้แก่

1. การจัดเตรียมท่ามกลางความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 15:25-17:24)

2. ฤทธิ์อำนาจต่อต้านความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 18)

ข้อความสำคัญ คือ “พระเจ้าทรงจัดเตรียมสำหรับผู้ที่อยู่ฝ่ายพระองค์”

1. การจัดเตรียมท่ามกลางความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 15:25-17:24)

1.1 การจัดเตรียมพระวจนะ (1 พงศ์กษัตริย์ 15:25-16:34)

ตั้งแต่ข้อ 25 ซึ่งอยู่กึ่งกลางในพระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์บทที่ 15 เป็นต้นไป จุดสนใจเปลี่ยนจากอาณาจักรยูดาห์ที่อยู่ทางใต้ มาเป็นอาณาจักรอิสราเอลที่อยู่ทางเหนือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความมืด เพราะพบแต่ความชั่วร้ายและปราศจากพระเจ้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ก็คือ กษัตริย์ของอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือองค์แล้วองค์เล่า ไม่ว่าจะเป็นนาดับ บาอาชา เอลาห์ ศิมรี อมรี และอาหับ 

“… ทรงทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า …” (1 พงศ์กษัตริย์ 15:26, 34; 16:7, 19, 25, 30)

กษัตริย์เหล่านั้นทรงดำเนินตามวิถีและบาปของราชวงศ์ คือ เยโรโบอัม ทั้งยังชักนำอิสราเอลให้ทำตามด้วย ไม่มีองค์ใดที่ทรงรักพระเจ้าเช่นดาวิด ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจที่เกิดความทุกข์ยากมากมายทั้งในราชวงศ์และทั่วอาณาจักร

แม้ไม่ได้บันทึกไว้ แต่สิ่งหนึ่งซึ่งพระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้อย่างชัดเจนผ่านทางเรื่องราวเหล่านี้ คือ พระวจนะของพระเจ้า ซึ่งเป็นมาตรฐานของพระองค์ เพราะถ้าไม่มีพระวจนะที่โมเสสและผู้เผยพระวจนะบันทึกไว้ ก็ไม่มีใครสามารถแยกแยะระหว่างสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิดได้เลย 

ก่อนหน้านี้ พระเจ้าทรงประกาศการพิพากษาที่จะมาถึงเยโรโบอัมว่า

“เจ้าทำชั่วยิ่งกว่าทุกคนก่อนหน้าเจ้า ... และหันหลังให้กับเรา ฉะนั้นเราจะนำหายนะมาสู่วงศ์วานเยโรโบอัม และประหารชายทุกคนไม่ว่าเป็นทาสหรือเป็นไทซึ่งเป็นเชื้อสายของเยโรโบอัมจากอิสราเอล …” (1 พงศ์กษัตริย์ 14:9-11)

เหตุการณ์ก็สำเร็จตามคำพยากรณ์ กล่าวคือ เมื่อนาดับทรงครองราชย์เหนืออิสราเอลได้สองปี

“บาอาชาปลงพระชนม์นาดับแล้วขึ้นครองราชย์แทน ... ทันทีที่ขึ้นครองราชย์ บาอาชาก็ประหารวงศ์วานทั้งปวงของเยโรโบอัม ไม่ปล่อยให้ใครรอดชีวิตเลย ...” (1 พงศ์กษัตริย์ 15:28-29)

พระเจ้าทรงควบคุมทุกสถานการณ์ การสถิตด้วยและอำนาจอธิปไตยของพระเจ้าก็ปรากฏชัดในเหตุการณ์นี้ เมื่อพระองค์ทรงใช้คนบาป เพื่อนำการพิพากษามาสู่คนบาป

เรื่องราวของนาดับมีบทสรุปที่คล้ายกับกษัตริย์องค์อื่น ๆ ที่ว่า

“เหตุการณ์อื่น ๆ ในรัชกาลของนาดับและพระราชกิจทั้งปวงมีบันทึกไว้ในจดหมายเหตุกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ?” (1 พงศ์กษัตริย์ 15:31)

เราต้องการมีบทสรุปอย่างไร? เราต้องการให้คนรุ่นหลังจดจำเราในภาพใด? เป็นเกลือของโลกและแสงสว่างของโลก หรือ เป็นเช่นเรื่องราวของนาดับและกษัตริย์เหล่านั้น?

เมื่อไรก็ตามที่เราถูกทดลอง ขอให้เรายืนหยัดต่อสู้กับความชั่ว โดยพึ่งกำลังจากพระเจ้า เพราะพระองค์สถิตกับเรา และทรงพร้อมที่จะช่วยเราเสมอ

ประชากรอาจจะคาดหวังว่า บาอาชากษัตริย์องค์ใหม่จะทรงนำความสงบสุขมาสู่อาณาจักร แต่ความเป็นจริงกลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น เนื่องจาก ...  

“มีสงครามระหว่างอาสากับบาอาชากษัตริย์แห่งอิสราเอลตลอดรัชกาล” (1 พงศ์กษัตริย์ 15:32)

พระเจ้าทรงใช้บาอาชาในการพิพากษาราชวงศ์ของเยโรโบอัม แต่บาอาชากลับทรงทำตามความทะเยอทะยานของพระองค์อย่างเห็นแก่ตัว

แม้ในขณะที่บาปเข้าครอบงำอาณาจักรอิสราเอล แต่พระวจนะของพระเจ้าไม่ได้นิ่งเงียบ พระเจ้าทรงเป็นผู้ครอบครองและผู้พิพากษาสูงสุด แล้วพระดำรัสของพระเจ้าก็มาถึงเยฮูบุตรฮานานีกล่าวโทษบาอาชาว่า

“เราได้ยกเจ้าขึ้นมาจากฝุ่นธุลี ให้เป็นผู้นำของอิสราเอลประชากรของเรา แต่เจ้ากลับดำเนินตามทางของเยโรโบอัม เจ้าชักนำอิสราเอลประชากรของเราให้ทำบาป และยั่วยุให้เราโกรธด้วยบาปของพวกเขา ฉะนั้นเราจะทำลายล้างบาอาชากับวงศ์วาน ทำให้วงศ์วานของเจ้าเป็นเช่นวงศ์วานของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ...” (1 พงศ์กษัตริย์ 16:2-4)

บาอาชาทรงครองราชย์เป็นเวลา 24 ปี คนอิสราเอลในอาณาจักรทางเหนือในสมัยนั้นรู้จักเพียงแค่กษัตริย์ที่ชั่วร้าย สิ่งที่พวกเขาต้องการมากที่สุด คือ พระผู้ช่วย

เอลาห์กษัตริย์องค์ต่อมาก็ไม่ได้ทรงช่วยให้อะไรดีขึ้น เมื่อพระองค์ทรงครองราชย์ได้สองปี

“... ครั้งนั้นกษัตริย์เอลาห์ประทับอยู่ที่ทีรซาห์ทรงเมามายอยู่ … ศิมรีก็เข้ามาปลงพระชนม์ ... จากนั้นศิมรีขึ้นครองราชย์แทน ทันทีที่ขึ้นครองราชย์ ศิมรีก็ประหารครอบครัวของบาอาชาทั้งหมด … ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะเยฮู” (1 พงศ์กษัตริย์ 16:9-12)

ศิมรีทรงครองราชย์ได้เพียงเจ็ดวัน เมืองก็ถูกยึด พระองค์จึงทรงจุดไฟเผาวังและคลอกตัวเองตาย เพียงเจ็ดวันก็เพียงพอแล้วที่พระเจ้าจะทรงทำลายล้างบาอาชากับวงศ์วานตามคำพยากรณ์ พระวจนะของพระเจ้าไม่เคยล้มเหลวเลยแม้แต่ครั้งเดียว

กษัตริย์องค์ต่อมา คือ อมรี พระองค์ทรงมีความสำคัญในเชิงประวัติศาสตร์

“อมรีทรงซื้อภูเขาสะมาเรียจากเชเมอร์ เป็นเงินหนักประมาณ 70 กิโลกรัม แล้วทรงสร้างเมืองขึ้นบนภูเขาขนานนามว่าสะมาเรียตามชื่อเชเมอร์เจ้าของเดิม” (1 พงศ์กษัตริย์ 16:24)

ในเวลาต่อมา สะมาเรียได้กลายเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรอิสราเอล นักประวัติศาสตร์ยังบันทึกด้วยว่า อมรีทรงจัดงานอภิเษกสมรสระหว่างโอรสของพระองค์ คือ อาหับ กับเยเซเบล เจ้าหญิงแห่งฟินิเชีย ซึ่งปัจจุบันคือประเทศเลบานอน เพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และเพื่อดุลอำนาจของเบนฮาดัดแห่งดามัสกัสที่เป็นศัตรูของอิสราเอล

อย่างไรก็ตาม อมรีได้ ...

“... ทรงทำบาปยิ่งกว่ากษัตริย์องค์ก่อน ๆ ทุกองค์” (1 พงศ์กษัตริย์ 16:25)

อมรีอาจจะทรงได้รับอิทธิพลจากการไหว้รูปเคารพของชาวฟินิเชียน หลังจากพระองค์ทรงครองราชย์อยู่ 12 ปี ก็ทรงล่วงลับ และอาหับโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองราชย์แทน 

อาหับทรงทำสิ่งที่ชั่วที่สุดในบรรดากษัตริย์ทั้งหมด และอาหับกับพระชายายังทรงเป็นคู่ที่เข้ากันที่สุดและชั่วที่สุดในบรรดาคู่ของกษัตริย์กับพระชายาด้วย หลักฐานหนึ่งซึ่งแสดงให้เห็นว่า อาหับขาดความเชื่อก็คือ 

“ในรัชกาลของอาหับ ฮีเอลจากเบธเอลสร้างเมืองเยรีโคขึ้นใหม่ เมื่อวางฐานราก เขาต้องสูญเสียอาบีรัมบุตรหัวปี และเมื่อติดตั้งประตูเมือง เขาต้องสูญเสียเสกุบบุตรคนสุดท้อง ...” (1 พงศ์กษัตริย์ 16:34)

การที่อาหับทรงอนุญาตให้ฮีเอลสร้างเมืองเยรีโคขึ้นใหม่นั้น เป็นการกระทำที่ขัดกับพระวจนะของพระเจ้าอย่างเห็นได้ชัด ผลลัพธ์จึงเป็นไปตามคำสาปแช่งที่ว่า ... 

“... ผู้ใดวางฐานรากของเมือง บุตรหัวปีของผู้นั้นจะเสียชีวิต ผู้ใดติดตั้งประตูเมือง บุตรสุดท้องของผู้นั้นจะเสียชีวิต” (โยชูวา 6:26)

เหตุการณ์นี้เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นอย่างครบถ้วนตามพระวจนะของพระเจ้า

1.2 การจัดเตรียมการเลี้ยงดู (1 พงศ์กษัตริย์ 17:1-6)

หลังจากที่เราอยู่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความมืดของอาณาจักรอิสราเอลมานาน เราก็เริ่มมองเห็นแสงสว่างในบทที่ 17 เมื่อเอลียาห์ปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับนำข่าวร้ายมาแจ้งแก่อาหับว่า จะไม่มีน้ำค้างหรือฝนในสองสามปีข้างหน้า แล้วพระเจ้าผู้ทรงรู้ทุกสิ่งก็ทรงสั่งให้เอลียาห์หนีไปซ่อนตัวที่ลำห้วยเครีททางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน

พระเจ้าทรงเปิดเผยให้เอลียาห์รู้ว่า พระองค์จะทรงดูแลเขาด้วยวิธีพิเศษ คือ เขาจะดื่มน้ำจากลำห้วย และพระองค์จะทรงให้นกกานำอาหารมาเลี้ยงเขา พระองค์ทรงกระทำเช่นนี้ เพื่อทรงสำแดงให้เอลียาห์และเราทุกคนเห็นว่า พระองค์เพียงผู้เดียวทรงเป็นผู้จัดเตรียมสูงสุด พระองค์ทรงจัดเตรียมมานาจากสวรรค์ในถิ่นทุรกันดารฉันใด พระองค์จะทรงจัดเตรียมการเลี้ยงดูสำหรับประชากรของพระองค์ฉันนั้น

1.3 การจัดเตรียมชีวิตใหม่ (1 พงศ์กษัตริย์ 17:7-24)

ต่อมาลำห้วยที่เอลียาห์อยู่ก็แห้งผาก เพราะไม่มีฝนตกเลยทั่วดินแดนนั้น พระเจ้าจึงตรัสสั่งให้เขาไปอาศัยอยู่ที่เมืองศาเรฟัท พระองค์ทรงสั่งหญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นให้เลี้ยงดูเขา เมื่อเอลียาห์พบนาง เขาก็ขอน้ำและขนมปังจากนาง

แม้หญิงม่ายรู้สึกกังวลว่า อาหารจะไม่เพียงพอสำหรับสามคน แต่นางก็ทำตามที่เอลียาห์สั่ง นางได้นำขนมชิ้นเล็ก ๆ มาให้เอลียาห์ก่อน จากนั้นจึงทำอาหารให้ตัวเองกับลูกชาย แล้วก็มีอาหารทุกวันไม่ขาดสำหรับเอลียาห์และนางกับครอบครัว พระเจ้าทรงอวยพรผ่านทางการเชื่อฟัง

ต่อมาบุตรชายของหญิงนั้นล้มป่วย อาการทรุดหนักลงเรื่อย ๆ และในที่สุดก็สิ้นลม นางจึงมาต่อว่าเอลียาห์ เขาจึงทูลขอพระเจ้าด้วยความกล้าหาญให้เด็กชายคนนั้นฟื้นคืนชีวิต 

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังคำร้องทูลของเอลียาห์ เด็กนั้นก็ฟื้นคืนชีวิต หญิงนั้นจึงกล่าวกับเอลียาห์ว่า นางทราบแล้วว่า เอลียาห์เป็นคนของพระเจ้า และพระวจนะของพระเจ้าเป็นความจริง

พระเจ้าเท่านั้นทรงสามารถจัดเตรียมฤทธิ์อำนาจแห่งการเป็นขึ้นจากตาย ซึ่งเป็นฤทธิ์อำนาจที่ทำให้พระเยซูทรงเป็นขึ้นจากตาย เป็นฤทธิ์อำนาจที่ทุกคนที่เชื่อในพระเยซูคริสต์จะได้พบ เป็นฤทธิ์อำนาจที่ยกชูเราจากอำนาจของบาปขึ้นสู่ชีวิตใหม่ เราได้รับฤทธิ์อำนาจนี้ผ่านทางพระวิญญาณ เพื่อที่จะดำเนินชีวิตให้สอดคล้องกับพระปัญญา ฤทธิ์อำนาจ และความรักของพระเจ้า เป็นฤทธิ์อำนาจที่ยกชูเราขึ้นสู่สวรรค์ใหม่และโลกใหม่ พร้อมทั้งได้อยู่ร่วมกับพระเจ้าชั่วนิรันดร์

หลักการที่ 1 การเชื่อฟังทำให้เราเห็นการจัดเตรียมและการสถิตด้วยของพระเจ้า

เอลียาห์และหญิงม่ายเชื่อฟังพระดำรัสของพระเจ้า และทำตามที่พระองค์ทรงนำ พวกเขาจึงได้เห็นการจัดเตรียมและการสถิตด้วยของพระองค์ แล้วเราพร้อมที่จะทำเช่นนั้นหรือไม่? ในแต่ละวัน เราใช้ชีวิตตามน้ำพระทัย หรือตามใจตัวเอง?

2. ฤทธิ์อำนาจต่อต้านความมืด (1 พงศ์กษัตริย์ 18)

2.1 การจัดเตรียมฤทธิ์อำนาจที่จะเชื่อฟัง (1 พงศ์กษัตริย์ 18:1-15)

ก่อนหน้านี้ เอลียาห์แจ้งข่าวร้าย แต่ตอนนี้ เอลียาห์จะแจ้งข่าวดี พระเจ้าตรัสสั่งให้เอลียาห์ไปแสดงตัวต่ออาหับ พระองค์จะทรงให้ฝนตกลงมา

ในเวลานั้น การกันดารอาหารในสะมาเรียรุนแรงมาก อาหับจึงรับสั่งให้โอบาดีห์เจ้ากรมวังไปยังตาน้ำหุบเขาทุกแห่งทั่วดินแดน เพื่อหาหญ้ามาประทังชีวิตม้าและล่อ

ขณะเดินไปตามทาง โอบาดีห์พบเอลียาห์ เขาจึงหมอบคำนับลงกับพื้น เอลียาห์ให้โอบาดีห์ไปทูลอาหับว่า เอลียาห์อยู่ที่นี่ และยืนยันกับโอบาดีห์ว่า เขาจะแสดงตัวต่ออาหับในวันนี้อย่างแน่นอน โอบาดีห์จึงทำตามนั้น ด้วยฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าทำให้เอลียาห์มีความกล้าหาญที่จะเชื่อฟัง และกล้าเผชิญหน้ากับอาหับ 

2.2 การสำแดงฤทธิ์อำนาจที่ยิ่งใหญ่ (1 พงศ์กษัตริย์ 18:16-46)

เมื่ออาหับเห็นเอลียาห์ก็ตรัสว่า “นี่หรือเจ้าคนที่นำความเดือดร้อนมาสู่อิสราเอล?” เอลียาห์จึงตอบว่า อาหับกับวงศ์วานของบิดาของอาหับต่างหากที่สร้างความเดือดร้อน เพราะทรงละทิ้งพระบัญชาของพระเจ้า ไปติดตามพระบาอัล ทั้งยังชักนำให้อิสราเอลทำตามด้วย เอลียาห์จึงท้าให้อาหับทรงรวมประชากรจากทั่วอิสราเอลมาพบเขาบนภูเขาคารเมล พร้อมทั้งผู้ทำนายของพระบาอัล 450 คน และของเจ้าแม่อาเชราห์ 400 คน ซึ่งร่วมโต๊ะเสวยของพระนางเยเซเบล 

บนภูเขาคารเมล เอลียาห์กล่าวอย่างกล้าหาญว่า “พวกท่านจะเหยียบเรือสองแคมไปนานสักเท่าใด? หากพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า จงติดตามพระองค์ แต่หากบาอัลเป็นพระเจ้า ก็ไปติดตามเขาเถิด” แต่ประชาชนไม่พูดอะไร

เอลียาห์ให้พวกเขานำวัวหนุ่มมาสองตัว ให้ผู้ทำนายของพระบาอัลเลือกไปตัวหนึ่ง สับเป็นท่อน ๆ วางบนฟืนที่แท่นบูชา แต่ไม่ต้องจุดไฟ แล้วเขาจะเตรียมวัวอีกตัว นำมาวางบนฟืนโดยไม่จุดไฟเช่นกัน จากนั้นให้พวกเขาร้องออกนามพระของพวกเขา ส่วนเอลียาห์จะร้องออกนามพระยาห์เวห์ พระเจ้าองค์ที่ตอบโดยส่งไฟมานั่นแหละคือพระเจ้าที่แท้จริง

ฉากนี้น่าขันทีเดียว พวกผู้ทำนายร้องเรียกพระบาอัลตั้งแต่เช้าจนเที่ยง ร้องตะโกนว่า “ข้าแต่พระบาอัล โปรดตอบเถิด!” แต่ไม่มีใครตอบอะไรเลย 

เอลียาห์ก็ถากถางพวกเขาว่า “ตะโกนดังขึ้นอีกหน่อย! ก็บาอัลเป็นพระเจ้านี่! บางทีอาจจะกำลังเข้าสมาธิ หรือเข้าห้องน้ำอยู่ หรือกำลังเดินทาง ไม่ก็หลับไป ต้องช่วยกันปลุกให้ตื่น” พระเท็จเทียมของพวกเขาต่างจากพระเที่ยงแท้ของเรา เพราะพระเจ้าไม่ทรงยุ่งอยู่ ดูห่างไกล และหลับใหลทั้งวัน

ฉะนั้นพวกเขายิ่งร้องตะโกนดังขึ้น เอาดาบและหอกมาเชือดเนื้อตัวเองตามพิธีจนเลือดไหล

เอลียาห์ให้ประชากรมีส่วนร่วมในการเตรียมถวายเครื่องบูชา เขาซ่อมแท่นบูชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งอยู่ในสภาพหักพัง และนำหินสิบสองก้อนตามจำนวนเผ่าลูกหลานของยาโคบ มาสร้างแท่นบูชา แล้วยังสั่งให้ประชากรตักน้ำเทลงบนเครื่องบูชากับฟืนสามครั้ง จนน้ำนั้นไหลรอบแท่นเต็มร่องที่ขุดไว้ เพื่อแสดงให้เห็นว่า ไม่ใช่การเล่นกล

พอถึงเวลา เอลียาห์ก็อธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ... ขอให้เป็นที่ทราบทั่วกันในวันนี้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งอิสราเอล และข้าพระองค์เป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ... ขอทรงตอบข้าพระองค์ ... เพื่อประชากรเหล่านี้จะได้รู้ว่าพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าและพระองค์ทรงนำจิตใจของพวกเขากลับมาหาพระองค์”

พระเจ้าทรงตอบเกินกว่าที่เอลียาห์ขอ พระองค์ไม่เพียงแต่ทรงเผาเครื่องบูชาเท่านั้น แต่ ฟืน หิน และพื้นดินตรงนั้น และแม้แต่น้ำในร่องรอบแท่นก็แห้งไปหมด เมื่อประชากรเห็นดังนั้น ก็ซบหน้าลงร้องว่า “พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า! พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า!” 

โดยพระเมตตา พระเจ้าทรงไว้ชีวิตอาหับ และทรงนำพระองค์กลับพระราชวังอย่างปลอดภัย

หลักการที่ 2 พระเจ้าทรงมีฤทธิ์อำนาจที่จะจัดเตรียมเกินกว่าที่เราทูลขอหรือคาดคิดได้

คุณต้องการความช่วยเหลือในเรื่องใด? คุณวางใจหรือไม่ว่า พระเจ้าทรงมีฤทธิ์อำนาจที่จะช่วยเหลือคุณ? พระเจ้าทรงรักเราและทรงมีแผนการเพื่อสวัสดิภาพสำหรับเรา ถ้าเราทูลขอสิ่งใดที่เป็นพระประสงค์ของพระองค์ พระองค์ก็ทรงฟัง พระองค์ทรงสามารถทำทุกสิ่งได้มากยิ่งกว่าที่เราทูลขอหรือคาดคิด 

เมื่อเราต้องการความช่วยเหลือในเรื่องใด ขอให้เราคิดถึงพระองค์เป็นอันดับแรกนะครับ

พระเจ้าทรงจัดเตรียมสำหรับเอลียาห์
โดยพระเมตตา เราก็มีทุกสิ่งเพียงพอ

ผมขอกล่าวข้อความสำคัญอีกครั้งว่า 

“พระเจ้าทรงจัดเตรียมสำหรับผู้ที่อยู่ฝ่ายพระองค์”

ขอสันติสุขของพระเจ้าดำรงอยู่กับพี่น้องทุกท่านครับ

ธีรยสถ์ นิมมานนท์
เติมเต็มชีวิตด้วยข้อคิดหนุนใจ
ประชากรแห่งพระสัญญา: อาณาจักรแตกแยก
บทเรียนที่ 04: เอลียาห์: ผู้เผยพระวจนะแห่งอาณาจักรทางเหนือของอิสราเอล
(1 พงศ์กษัตริย์ 15:25–18:46)

หมายเหตุ: ข้อพระคัมภีร์ที่อ้างอิง มาจากฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (Thai New Contemporary Version) โดยองค์การอมตธรรม หากไม่ได้ระบุว่ามาจากฉบับอื่น