ข้อสงสัยที่อาจเกิดขึ้น

ขอให้เราดูข้อประเด็นทั่ว ๆ ไปเกี่ยวกับคำสอนเรื่องความรักของพระเจ้าที่เราได้กล่าวกันไปในหนังสือเล่มนี้

1. พระคัมภีร์สอนว่า พระเจ้าไม่เห็นแก่หน้าผู้ใดเลย

"³⁴ ฝ่ายเปโตรจึงกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเห็นจริงแล้วว่า พระเจ้าไม่ทรงเลือกหน้าผู้ใด

³⁵ แต่คนใดๆในทุกชาติที่เกรงกลัวพระองค์ และประพฤติตามทางชอบธรรมก็เป็นที่ชอบพระทัยพระองค์

³⁶ เรื่องที่พระองค์ได้ทรงฝากไว้กับพวกอิสราเอล คือทรงประกาศข่าวดีเรื่องสันติสุขโดยพระเยซูคริสต์ ผู้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของคนทั้งปวง

³⁷ เรื่องนั้นท่านทั้งหลายก็รู้ คือเรื่องที่ได้เล่ากันตั้งแต่ต้น ที่แคว้นกาลิลีไปจนตลอดทั่วแคว้นยูเดีย ภายหลังการบัพติศมาที่ยอห์นได้ประกาศนั้น

³⁸ คือเรื่องพระเยซูชาวนาซาเร็ธ ว่าพระเจ้าได้ทรงเจิมพระองค์ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ และด้วยฤทธานุภาพอย่างไร และพระเยซูเสด็จไปกระทำคุณประโยชน์ และรักษาบรรดาคนซึ่งถูกมารเบียดเบียน เพราะว่าพระเจ้าทรงสถิตกับพระองค์

³⁹ เราทั้งหลายเป็นพยานถึงกิจการทั้งปวง ซึ่งพระองค์ทรงกระทำ ในแคว้นยูเดียและในกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์นั้นเขาได้ฆ่าโดยแขวนไว้ที่ต้นไม้

⁴⁰ ในวันที่สาม พระเจ้าได้ทรงให้พระองค์คืนพระชนม์และทรงให้ปรากฏ

⁴¹ มิใช่ทรงให้ปรากฏแก่คนทั่วไป แต่ทรงปรากฏแก่เราพวกพยานซึ่งพระเจ้าได้ทรงเลือกไว้แต่ก่อน คือทรงปรากฏแก่พวกเราที่ได้รับประทานและดื่มกับพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงคืนพระชนม์แล้ว

⁴² พระองค์ทรงสั่งให้เราทั้งหลายประกาศแก่คนทั้งปวง และเป็นพยานว่า พระเจ้าได้ทรงตั้งพระองค์ไว้เป็นผู้พิพากษาทั้งคนเป็นและคนตาย

⁴³ ผู้เผยพระวจนะทั้งหลายย่อมเป็นพยานถึงพระองค์ว่า ทุกๆคนที่เชื่อถือในพระองค์นั้น พระเจ้าจะทรงยกความผิดบาปของเขา เพราะพระนามของพระองค์” " (กิจการ 10:34-43)

"และถ้าท่านอธิษฐานขอต่อพระองค์ เรียกพระองค์ว่า พระบิดาผู้ทรงพิพากษาทุกคนตามการกระทำของเขา โดยไม่มีอคติ จงประพฤติตนด้วยความยำเกรงตลอดเวลาที่ท่านอยู่ในโลกนี้" (1เปโตร 1:17)

ข้อความนี้กำลังพิสูจน์ว่า พระเจ้ารักเราทุก ๆ คนเท่า ๆ กันมิใช่หรือ เปล่าเลย สิ่งที่ข้อความนี้สอนก็คือ พระเจ้ามิได้สำแดงความรักของพระองค์โดยพิจารณาจากความมากน้อยของความดีที่มนุษย์มี พระเจ้ามิได้เห็นแก่คนรวย คนสวย คนมีอำนาจ หรือคนที่พยายามจะทำให้พระเจ้าพอพระทัยโดยอาศัยความดีของตนเอง

แต่ในอีกแง่หนึ่ง มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ดูเหมือนพระเจ้าลำเอียง พระองค์พอพระทัยผู้ที่พระองค์ทรงเลือกที่จะรักด้วยความรักเป็นพิเศษ (เฉลยธรรมบัญญัติ 7:7-8) พระองค์พอพระทัยผุ้ที่ถ่อมใจมากกว่าผู้ที่หยิ่งจองหอง (ยากอบ 4:6) และพระองค์พอพระทัยผู้ที่รักความชอบธรรมและเกลียดอธรรม (สุภาษิต 15:9, ฮีบรู 12:8)

2. พระคัมภีร์สอนว่า พระเจ้าไม่เปลี่ยนแปลง

"พระเยซูคริสต์ยังทรงเหมือนเดิมในเวลาวานนี้ และเวลาวันนี้ และต่อๆไปเป็นนิจกาล" (ฮีบรู 13:8)

"ของประทานอันดีทุกอย่าง และของประทานอันเลิศทุกอย่างย่อมมาจากเบื้องบน และส่งลงมาจากพระบิดาแห่งบรรดาดวงสว่าง ในพระบิดาไม่มีการแปรปรวน หรือไม่มีเงาอันเนื่องจากการเปลี่ยนแปลง" (ยากอบ 1:17)

ดูเหมือนว่า ข้อความนี้จะขัดแย้งกับความคิดที่ว่า ความรักของพระเจ้าเปลี่ยนแปลงไปตามการตอบสนองที่เรามีต่อพระองค์ เปล่าเลย เมื่อพระคัมภีร์สอนว่า พระเจ้าไม่เปลี่ยนแปลง หมายความว่า บุคลิกของพระองค์ไม่เปลี่ยนแปลง ปัจจุบันนี้พระเจ้าก็ยังคงเป็นพระเจ้าองค์เดียวกับพระเจ้าในพระคัมภีร์เดิม ผู้ประกอบด้วยความรัก ความพิโรธ ความเห็นอกเห็นใจ หรือความหวงแหน ซึ่งขึ้นอยู่กับว่าประชากรของพระองค์มีท่าทีต่อพระองค์อย่างไร

คุณยังจำได้ไหม ที่พุ่มไม้เพลิงนั้น พระองค์ที่ท่าทีอย่างไรต่อโมเสส ผู้รับใช้ที่พระองค์รัก และเลือก และพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อโมเสส เมื่อเขาปฏิเสธที่จะทำตามพระบัญชาของพระองค์ (อพยพ 4:14) พระเจ้ามิได้เปลี่ยนแปลง พระองค์ยังคงเป็นเช่นนี้

3. ประเด็นอื่น ๆ

จริงหรือที่เมื่อลูกประพฤติชั่วแล้ว พ่อแม่จะยังคงรักลูกได้มากเท่า ๆ กับที่ลูกประพฤติดี สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับว่า คุณใช้คำว่า "รัก" และคำว่า "มากเท่า ๆ กับ" อย่างไร ตัวอย่างเช่น อาจกล่าวได้ว่า เราต้องใช้ความพยายามที่จะรักเด็กที่ไม่เชื่อฟัง มากกว่าเด็กที่เชื่อฟัง ในอีกแง่หนึ่ง ข้อความนี้ก็เป็นจริง แต่นั้นไม่ใช่คำว่า "มากเท่า ๆ กับ" อย่างที่เราพูดถึงอยู่นี้ เรากำลังพูดถึงความจริงที่ว่า ความรักที่สมบูรณ์แบบนั้น คือ ความรักที่ประกอบด้วยการยอมรัก และความสนิทสนม

ความรักที่นำไปสู่การแต่งงานเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องนี้ เพราะความรักนี้มีอะไร ๆ มากกว่าเพียงความตั้งใจที่จะแสวงหาสิ่งดี ๆ ให้อีกฝ่ายหนุ่งเท่านั้น แต่ยังหมายความถึงหัวใจสองดวงที่งอกงามใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้นยิ่งขึ้น ในความรักที่สนิทสนม ความรักของพระเจ้ายังมีที่ว่างให้กับความคุ้นเคย สนิทสนม และความชื่นชมยินดีอีกด้วย (เฉลยธรรมบัญญัติ 21:10-12, โฮเชยา 11:1-4, ยอห์น 10:17, 2โครินธ์ 9:7)