ทำไมเราจึงทำผิด?

ทำไมเราทั้งหมดจึงทำผิดได้ง่ายกว่าที่จะทำถูก ?

เราไม่ต้องสอนลูกให้เห็นแกาตัวหรือซุกซน ดูเหมือนมันจะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่เราต้องสอนเขาให้อยู่ในความถุกต้องดีงาม

ภายในตัวเราทุกคน มีความปรารถนาอยากทำตามใจชอบของตัวเอง ความชั่วและความผิดซ่อนอยู่ในแต่ละชีวิตที่เกิดเข้ามาในโลก

เราเห็นได้จากความเกลียดชังและการประทุษร้าย ความเห็นแก่ตัวและความแตกแยกกันทั่วไปในโลก ทั้งข่าวทางหนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์ มีรายงานในเรื่องเหล่านี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เราเห็นผู้คนยืนหยัดเรียกร้องในสิทธิส่วนตนโดยไม่คำนึงถึงผู้อื่น เราจะพบสิ่งเหล่านี้เมื่อพิจารณาตัวเองอย่างซื่อสัตย์จริงๆ

เราทั้งหมดต้องการไปตามทางของเราเอง และสิ่งนี้แหละที่พระคัมภีร์เรียกว่า บาป

ความผิดบาปมิใช่เป็นแค่เพียงการฆ่าคน การลักขโมย การมุสา หรือการล่วงประเวณี

ฉันทำผิดบาปแล้วเมื่อฉันไม่อยากเกี่ยวข้องกับพระเจ้า

พระองค์ทรงสร้างตัวฉัน ประทานสารพัดสิ่งที่ฉันมีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นสุขภาพ ร่างกาย ความคิดจิตใจ ความสามารถ

ฉันไม่ได้ให้สิ่งเหล่านี้กับตัวเอง ฉันเป็นของพระเจ้าผู้ซึ่งให้ทั้งหมดนี้กับฉัน

ฉันทำบาปเมื่อพูดว่า "ฉันซิเป็นเจ้าชีวิตของตัวฉันเอง มันเป็นของฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้ตามแต่ใจฉันต้องการ" นี่เป็นความผิดบาป

ฉันทำผิดบาปแล้วเมื่อฉันมิได้รักพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจของฉัน

พระเยซูตรัสถึงพระบัญชาข้อสำคัญที่สุดว่า

"จงรักพระเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจของเจ้า ด้วยสุดความคิดของเจ้า และด้วยสุดกำลังของเจ้า นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อใหญ่และข้อต้น"

ไม่มีใครสักคนรักพระเจ้าดังได้กล่าวมานี้

เราทุกคนละเมิดพระบัญญัติข้อใหญ่สุดนี้

เราให้ตัวเองเป็นใหญ่ แทนที่จะให้พระเจ้าเป็นใหญ่ นี่คือปัญหาที่แท้จริงของเราทั้งหมด