อย่าลืม อย่าจำ

คนเรานี่แปลก อะไรควรลืม ก็มักจะไปจำ อะไรควรจำ ก็ดันไปลืม ปัญหาวุ่น ๆ จึงมักจะเกิดขึ้นเป็นประจำ

หลายครั้งเรารู้สึกขมขื่น เพราะคนที่เราทำดีให้ ไม่ทำดีต่อเรากลับมาเป็นการตอบแทน เราคิดว่าเขาน่าจะอยู่ฝ่ายเรา ช่วยเรา หรือกระทำบางสิ่งบางอย่างที่เราชอบเป็นการตอบสนองให้แก่เรา

แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ เราก็เลยโกรธ ดีไม่ดีอาจจะเป็นความเคียดแค้นชิงชังก็เป็นได้ จากที่เคยมีทัศนคติที่ดีต่อเขา มากลายเป็นอคติที่รุนแรงแทนที่ จากที่เคยมีใจใฝ่ช่วยเหลือ มากลายเป็นจิตที่คิดมุ่งร้ายทำลายแทน ดีไม่ดี อาจรู้สึกหมดกำลังใจที่จะทำดีไปเลยทีเดียว ความรู้สึก หรือความคิดเช่นนี้ ไม่ดีต่อสุขภาพทั้งกาย จิต และวิญญาณของเรา

ด้วยเหตุนี้ ก่อนที่เราจะทำดีต่อผู้ใด จงถามตัวของเราเองก่อนว่า เราสามารถทำดีต่อเขา โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนได้ไหม ? ถ้าไม่ได้ ก็อย่าทำ เพราะทำแล้วจะทุกข์ทั้ง 2 ฝ่าย

การทำดีที่มีข้อแลกเปลี่ยน หรือหวังผลประโยชน์ เราไม่เรียกว่า "การกระทำดี" แต่เรียกว่า "การแลกเปลี่ยนทางการค้า" เพราะการค้าขายหรือการทำธุรกิจจะมุ่งหวังกำไร มิใช่ขาดทุน แต่การกระทำดี คือ การยอมขาดทุน เพื่อสวัสดิภาพของผู้อื่น ถ้ายอมขาดทุนเพื่อใครไม่ได้ เราก็ไม่มีทางได้กระทำดี

นอกจากนี้ ใครทำดีต่อเรา อย่าให้เราลืมบุญคุณนั้น แต่อย่าตอบแทนคุณความดี ด้วยการกระทำสิ่งชั่วร้ายใด ๆ ที่ผู้มีพระคุณนั้นต้องการ เพราะถ้าทำเช่นนั้น อย่ารับบุญคุณจะดีกว่า เพราะตายโดยไม่รับบุญคุณ ก็ดีกว่ามีชีวิตอยู่เหมือนอยู่ในนรก และเมื่อตายแล้วก็ยังต้องลงไปนรกจริง ๆ

ไม่ผิดหรอกครับที่เราจะไม่ตามใจผู้มีพระคุณต่อเรา ถ้าเขาเรียกร้องให้เราทำในสิ่งที่ขัดกับมโนธรรม จรรยาบรรณ หรือศีลธรรม แต่อย่าให้เราเป็นคนที่ลืมพระคุณคน ให้เราทำดีต่อผู้ที่ดีต่อเราให้มากที่สุด และดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ ในวิถีทางที่มโนธรรมของเราไม่ฟ้อง

ในขณะเดียวกันอย่าจดจำสิ่งเลวที่บางคนกระทำผิดต่อเรา ให้เรายกโทษให้แก่เขา ให้เรากินอิ่มและนอนหลับให้สบาย อย่าไปขมขื่นใจกับสิ่งเลวที่เขาทำต่อเรา เพราะผลกรรมนั้นจะสนองเขาเอง

ในทางตรงข้าม หากเรากระทำเลว หรือ กระทำผิดต่อคนอื่น อย่าให้เราทำไขสือ ให้เรารีบหาคู่กรณี ขออภัย และรีบคืนดีกับเขาโดยไว เพราะว่า การลดศัตรูลงไป 1 คน และเพิ่มมิตรอีก 1 คน เป็นนโยบายของชีวิตที่ดีที่สุดข้อหนึ่ง จริงไหมครับ ?

"เมื่อทางของมนุษย์เป็นสิ่งที่โปรดปรานแก่พระเจ้า แม้ศัตรูของเขานั้น พระองค์ก็ทรงกระทำให้คืนดีกับเขาได้" (สดุดี 127:2)

เราทำดีต่อคนอื่น อย่าจำ
คนอื่นทำดีต่อเรา อย่าลืม
คนอื่นทำเลวต่อเรา อย่าจำ
เราทำเลวต่อคนอื่น อย่าลืม -- รีบขออภัยและคืนดีโดยไว