ห้องอาหาร

จากห้องสมุด เราเข้าไปในห้องอาหาร

ห้องนี้เป็นห้องแห่งความดื่มด่ำในรสชาติ และความปรารถนา ห้องนี้ใหญ่มาก ข้าพเจ้าใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องอาหาร และใช้ความพยายามอย่างยิ่งที่จะสนองความต้องการต่าง ๆ ของข้าพเจ้าเอง

ข้าพเจ้ากราบทูลพระองค์ว่า

"นี่เป็นห้องที่กว้างขวางมาก ข้าพระองค์แน่ใจว่าพระองค์จะทรงพอพระทัยสิ่งต่าง ๆ ที่จะนำมาถวายปรนนิบัติที่นี่"

พระองค์ประทับลงที่โต๊ะอาหารพร้อมกับข้าพเจ้า และตรัสถามว่า

"มีรายการอาหารอะไรบ้างในค่ำวันนี้"

"โอ้ พระองค์เจ้าข้า ของโปรดของข้าพระองค์ทั้งนั้น ซี่โครงหมูอบ ยำแมงกระพรุน ต้มข่าไก่ ผัดป๊ยเซียน ผักกาดดอง หอมและกระเทียมส่งตรงมาจากอียิปต์" ล้วนแต่สิ่งที่ข้าพเจ้าชื่นชอบ อาหารฝ่ายโลก

ข้าพเจ้าคิดว่าไม่มีอะไรเสียหายหรือผิดแปลก แต่มันก็มิใช่อาหารที่จะทำให้ชีวิตของผู้ที่เป็นคริสเตียนแท้อิ่มเอม

เมื่ออาหารถูกนำมาวางอยู่เบื้องพระพักตร์ พระองค์มิได้ตรัสว่ากระไร แต่อย่างไรก็ตามข้าพเจ้าสังเกตว่าพระองค์มิได้ทรงแตะต้องเลย

ข้าพเจ้าจึงทูลพระองค์อย่างไม่สู้สบายใจนักว่า

"ข้าแต่องค์พระผู้ช่วย พระองค์มิได้ใส่พระทัยอาหารซึ่งวางอยู่ต่อพระพักตร์หรือ มีสิ่งใดที่ไม่สบพระทัยหรือ พระเจ้าข้า"

พระองค์ตรัสว่า

"เรามีอาหารซึ่งเจ้าไม่รู้จัก อาหารของเรา คือ การกระทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ผู้ทรงใช้เรามา"

พระองค์ทอดพระเนตรดูข้าพเจ้าอีก และตรัสว่า

"หากเจ้าปรารถนาอาหารที่สนองให้อิ่มใจจริง ๆ จงแสวงหาน้ำพระทัยของพระบิดา มิใช่ความสนุกสนาน ความต้องการ หรือความพออกพอใจของเจ้าเอง"

และที่โต๊ะนั่นเอง พระองค์ทรงโปรดให้ข้าพเจ้าได้ลิ้มรสการกระทำตามน้ำพระทัยพระเจ้า ช่างมีรสชาติวิเศษเหลือหลาย ไม่มีอาหารใดทั่วพิภพเปรียบปานได้อีกแล้ว สิ่งนี้สิ่งเดียวที่ทำให้พอใจ สิ่งอื่นทั้งปวงไม่ทำให้เราพอใจได้เลยในบั้นปลาย

เดี๋ยวนี้ หากว่าพระคริสต์สถิตอยู่ในจิตใจของท่าน ซึ่งข้าพเจ้าเชื่อว่าเป็นเช่นนั้น ท่านได้ทำอาหารชนิดไหนมาถวายพระองค์ และตัวท่านเองกำลังรับประทานอาหารประเภทใด ท่านมีชีวิตอยู่เพื่อราคะตัณหาของเนื้อหนังและความหยิ่งทรนงในชีวิต ซึ่งเป็นการเห็นแก่ตัวอยู่หรือเปล่า หรือว่าท่านเลือกเอาพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นอาหารของท่าน