จะรู้แน่ได้อย่างไร?

คุณจะรู้สึกอย่างไร? ถ้าคุณทำงานรับใช้เจ้านายของคุณอย่างซื่อสัตย์ แต่เจ้านายของคุณไม่ได้ให้สิ่งที่คุณคาดหวังเลย

คนที่ทำงานหนักและมีความรับผิดชอบสูงอย่าง เศคาริยาห์ ผู้เป็นปุโรหิต มีหน้าที่ปฏิบัติศาสนกิจอยู่ในวิหารอย่างสัตย์ซื่อ ก็คงจะท้อใจเหมือนกันนะ ที่พระเป็นเจ้าที่ท่านปรนนิบัติอยู่ไม่ยอมประทานลูกแก่ท่าน จนกระทั่งท่านเข้าสู่วัยชราแล้ว!

พูดง่าย ๆ คือ ถ้าคุณเป็นท่านเศคาริยาห์ที่อุตส่าห์ทำตัวดี มีความชอบธรรม รักษาบัญญัติอย่างเคร่งครัด เรียกว่าไม่มีที่ติเลย แต่คุณก็ไม่ได้รับสิ่งที่คุณหวังจากสวรรค์ !

คุณจะมีกำลังใจทำดีอะไรต่อไปอีกไหม?

แต่ว่าเศคาริยาห์ ผู้ที่เกี่ยวข้องกับวันคริสตมาสแรกของโลก มิได้คิดเช่นนั้น !

ท่านกับภรรยา คือ นางเอลีซาเบธ (ญาติของมารีย์) ผู้เป็นหมัน ก็ยังคงปรนนิบัติรับใช้พระเป็นเจ้าต่อไปตามปกติ

แล้วจู่ ๆ วันหนึ่ง ฑูตสวรรค์องค์หนึ่งของพระเจ้าก็มาปรากฎแก่เศคาริยาห์ กล่าวว่า

"เศคาริยาห์เอ๋ย อย่างกลัวเลย...

นางเอลีซาเบธ ภรรยาของท่านจะมีบุตรเป็นผู้ชาย

แล้วท่านจงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า ยอห์น" (ลูกา 1:13)

(ซึ่งยอห์นผู้นี้ คือ ผู้ที่จะมาเตรียมทางให้พระคริสต์แห่งวันคริสตมาส ในการเริ่มต้นพันธกิจของพระองค์ในโลก)

เมื่อได้ยินข่าวดีเช่นนี้ เศคาริยาห์ ความจริงน่าจะดีใจใช่ใหม่ครับ?

แต่เปล่าเลย

เศคาริยาห์ผู้ชอบธรรม แต่สิ้นหวังไปแล้วในเรื่องการมีบุตร กลับย้อนถามว่า

"ข้าพเจ้าจะรู้แน่ได้อย่างไร

เพราะข้าพเจ้าก็ชรา และภรรยาก็อายุมากแล้ว" (ลูกา 1:18)

แม้ว่าคำกล่าวของเศคาริยาห์จะแสดงถึงการขาดความเชื่อ แต่ดูเหมือนว่า พระเจ้าก็ยังทรงรักและให้อภัยท่าน และนำความยินดีมาสู่บั้นปลายชีวิตของท่าน !

ใช่ครับ ! เราจะไปรู้แน่ได้อย่างไรเกี่ยวกับอนาคตของเรา ?

แต่ถ้าเรารู้จักและวางใจในพระเจ้าผู้ทรงรักและกุมอนาคตของเราไว้ เราน่าจะมีกำลังใจในการดำเนินชีวิต และได้ลิ้มรสความสุขอย่างเศคาริยาห์ในที่สุด

จริงไหมครับ ?

อ่านใน เรื่องราวก่อนวันคริสตมาส

คำถามชวนคิด : "วันนี้คุณให้ความสุขแก่ใครแล้วหรือยัง ?"

คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ขอแต่เพียงให้คุณรู้จักผู้ที่กุมพรุ่งนี้ไว้ในพระหัตถ์ก็เพียงพอแล้ว