จะวิจารณ์คนอื่นอย่างไร?

คุณคงไม่ชอบให้ใครวิพากษ์วิจารณ์ตัวคุณใช่ใหม่ครับ ? ถ้าอย่างนั้น ... คนอื่นก็คงรู้สึกเช่นกัน !

ต่อให้คนที่ใจกว้างที่สุดแค่ไหน ก็ยังทำใจได้ยากเมื่อถูกวิพากษ์วิจารณ์ ! แม้ปากของเขาจะบอกว่า "ไม่เป็นไร เชิญวิจารณ์มาได้เลย ฉันรับได้ !" เชื่อผมเถอะ ปากน่ะรับได้ แต่ใจน่ะสิมันจะรับไม่ค่อยไหว !

ดังนั้น คุณจงระวัง อย่าเผลไผลไปวิจารณ์ใครโดยหลงคิดว่าเขาจะรับได้ ! เปลี่ยนคำที่คิดจะวิจารณ์นั้นมาเป็นคำหนุนใจจะดีกว่า !

ด้วยเหตุนี้ ถ้าคุณเห็นใครทำอะไรที่ไม่ค่อยเข้าท่า หรือไม่ถึงขั้นที่คุณคาดหวัง แทนที่จะวิจารณ์เขาให้ชอกช้ำใจ คุณควรหนุนใจให้เขาเกิดพลังใจในการทำงานให้ดีขึ้น ! ยิ่งถ้าเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน หรือเป็นคนในครอบครัวล่ะก็ คำพูดวิจารณ์แทบจะไม่มีประโยชน์อันใดเลย ! แม้ว่าคุณมีเจตนาดีพยายามติเพื่อก่อและแก้ไขให้เขาทำงานให้ดีขึ้นก็ตาม !

คุณต้องระลึกเสมอว่า "การหนุนใจ" นั้นย่อมดีกว่า "การแก้ไข"

"เหตุฉะนั้น จงหนุนใจกันและต่างคนต่างจงก่อกันขึ้น ตามอย่างที่ท่านกำลังทำอยู่นั้น" (1เธสะโลนิกา 5:11)

เหมือนดังสุภาษิตฝรั่งตอนหนึ่ง ที่ว่า "Correction does much but encouragement does more" (การแก้ไขช่วยได้มาก แต่การหนุนใจช่วยได้มากกว่า !)

จึงสรุปได้ว่า หากบุคคลใดต้องการจะวิพากษ์วิจารณ์การงานของเพื่อนร่วมงาน วิธีที่ดีที่สุด ก็คือ จงทำงานของคุณเองให้ดีขึ้นกว่าเดิม หรือ ให้ดีกว่าที่คนอื่น ๆ ที่อยู่ร่วมกับคุณเคยทำมา หรือ กำลังทำอยู่ เพราะนี่คือ วิธีวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่นที่ดีและมีประสิทธิภาพมากที่สุด !

ถึงแม้ว่าคุณไม่ต้องการวิจารณ์ใคร แต่ก็ไม่ต้องการให้ใครวิจารณ์คุณ คุณก็ยังคงต้องกระทำเช่นเดียวกัน นั่นคือ คุณต้องทำงานของคุณให้ดีขึ้นกว่าเดิม

วิธีที่ดีที่สุดในการวิพากษ์วิจารณ์งานของคนอื่น ๆ
ก็คือ คุณจงทำงานของคุณให้ดี่ขึ้น !