ถึง...บุตรน้อย

ถึงบุตรน้อย...

เจ้าอาจจะไม่รู้จักเรา แต่เรารู้จักทุกสิ่งอย่างเกี่ยวกับเจ้า

เรารู้เมื่อเจ้านั่งลงและเมื่อเจ้าลุกขึ้น เราคุ้นเคยกับวิถีทางทั้งปวงของเจ้า (สสด.139:1-3)

แม้กระทั่งผมบนศีรษะของเจ้าก็ถูกนับไว้แล้ว (มธ.10:29-31)

เพราะเจ้าถูกสร้างมาตามฉายาของเรา (ปฐก.1:27)

เจ้ามีชีวิต เคลื่อนไหวและเป็นอยู่ในเรา... เพราะเจ้าคือเชื้อสายของเรา (กก.17:28)

เรารู้จักเจ้าก่อนที่เจ้าจะกำเนิดมาอยู่ในครรภ์มารดา (ยรม.1:4-5)

เราเลือกเจ้าเมื่อสร้างสรรพสิ่งทั้งปวงนั้น (อฟ.1:11-12)

เจ้าไม่ใช่เหตุผลแห่งความพลั้งเผลอ (สสด. 139:15-16)

เรากำหนดเวลาที่เจ้าคิดและที่ซึ่งเจ้าจะใช้ชีวิต (กก.17:26)

เจ้าถูกสร้างมาอย่างน่าประหลาดอัศจรรย์ใจ (สสด.139:14)

เราทอเจ้าตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา (สสด.71:6)

เราถูกอ้างถึงโดยบรรดาผู้ที่ไม่รู้จักเราเลย (ยน.8:41-44)

เรามิได้เหินห่างและโกรธเคืองแต่เราคือ..... การสำแดงออกซึ่งความรักที่เต็มบริบูรณ์ (1ยน4:16)

เป็นความปรารถนาของเรา...... ที่จะเทความรักมากมายของเราแก่เจ้า (ยน.3:1)

เพียงเพราะว่าเจ้าเป็นบุตรและเราคือบิดาของเจ้า (1ยน.3:1)

เราจะให้เจ้ามากกว่าพ่อเจ้าในโลกนี้ที่จะให้เจ้าได้ (มธ.7:11)

เพราะเราคือบิดาที่สมบูรณ์แบบของเจ้า (มธ.5:48)

ของประทานอันดีที่เจ้าทั้งหลายได้รับ เราคือผู้ให้เจ้า (ยก.1;17)

เพราะเราคือผู้ที่ประทานให้และเจ้า จะได้รับโดยไม่มีวันขัดสน (มธ.631-33)

แผนการณ์ของเราเพื่ออนาคตของเจ้านั้น เต็มเปี่ยมด้วยความหวังเสมอ (ยรม.29:11)

เพราะเรารักเจ้าด้วยรักอันเป็นนิรันดร์ (ยรม.31:3)

ความคิดคำนึงซึ่งเรามีต่อเจ้านั้นมากมายเหลือคณานับ ดังเม็ดทรายบนหาด (สสด.139:17-18)

และเราปิติยินดีเพราะเจ้า ด้วยการเปล่งเสียงร้องเพลง (ศฟย.3:17)

เราจะไม่หยุดทำการดีให้แก่เจ้า (ยรม.32:40)

ด้วยว่าเจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ของเรา (อพย.19:5)

เราจะปักหลักลงฐานเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจ และด้วยวิญญาณของเรา (ยรม.32:41)

ทั้งเราปรารถนาจะสำแดงสิ่งที่ใหญ่ยิ่งและ น่าอัศจรรย์ทั้งปวงแก่เจ้า (ยรม.33:3)

หากเจ้าแสวงหาเราด้วยสุดใจ เจ้าจะพบเรา (ฉธบ.4:29)

จงยินดีในเราและเราจะให้เจ้าในสิ่งที่เจ้าปรารถนา (สสด.37:4)

ด้วยว่าเราคือผู้ให้ความปรารถนาในใจของเจ้า (ฟป. 2:13)

เราสามารถจะทำสิ่งเพื่อเจ้าเกินกว่าความคิดของเจ้า (อฟ.3:20)

เพราะเราจะเป็นผู้ชูใจเจ้า (2ธก.2:16-17)

เราเป็นบิดาผู้ปลอบโยนเจ้าใน ความยากลำบากทั้งปวงที่เจ้ามี (2คร.1:3-4)

ในยามเจ้าทุกข์ใจ เราอยู่เคียงข้างเจ้า (สดด.34:18)

ดุจผู้เลี้ยงที่โอบอุ้มลูกแกะนั้น เราอุ้มเจ้าไว้ใกล้ใจเรา (อสย.40:11)

วันหนึ่งเราจะเช็ดน้ำตาทุกๆหยดของเจ้า ทั้งเราจะยกความเจ็บปวดทุกข์ทนบนโลกนี้ของเจ้าทั้งสิ้น (วว.21:4)

เราคือบิดาของเจ้าและเรารักเจ้า ดังเช่นเรารักเยซูบุตรของเรา (ยน.17:23)

รักของเราต่อเจ้าเปิดเผยอยู่ในเยซู (ยน.17:26)

"เขา" สำแดงออกถึงความเป็นบิดาของเราอย่างถ่องแท้ (ฮบ.1:3)

และ"เขา"มาเพื่อสำแดงว่าเราอยู่ฝ่ายเจ้า (รม.8:31)

"เขา"มาเพื่อบอกเจ้าว่า เราไม่เอาโทษความผิดของเจ้า (2คร.5:18-19)

ความตายของ"เขา"สำแดงถึงความรักสูงสุด ที่เรามีต่อเจ้า (1ยน.4:10)

เราสละทุกสิ่งที่เรารักเพื่อจะได้รับความรักจากเจ้า (รม.8:32)

หากเจ้ารับเยซูบุตรของเรา เจ้าก็รับเราด้วย (1ยน2:23)

และไม่มีสิ่งใดทำให้เจ้าขาดจากความรักของเราได้ (รม.8:38-39)

จงมาหาเราและรับเอาความเปรมปรีด์ในสวรรค์ ที่เราจะให้แก่เจ้า (ลก.15:7)

เราเป็น"พระบิดา"ผู้ไม่เคยเปลี่ยนแปลงของเจ้า (อฟ.3:14-15)

คำถามของเราต่อเจ้าคือ เจ้าจะเป็นบุตรของเราไหม (ยน.1:12-13)

เรารอคอยเจ้าอยู่ (ลก.15 :11-32)

ด้วยรัก

พระเจ้า บิดาของเจ้า