ชีวิตก็เหมือนรถ

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแรก ที่เริ่มเปรียบเทียบว่า ชีวิตของเราเป็นเหมือนรถยนต์ แต่นับเป็นการเปรียบเทียบที่ให้ภาพพจน์ดี

ถ้าเราขับรถยนต์แห่งชีวิตคันนี้ไปบนถนนกว้าง ที่ไม่ค่อยมีรถคันอื่น ๆ ก็คงจะสนุกดี แต่ว้าเหว่

แต่ถ้าเราขับไปบนถนนที่มีรถวิ่งขวักไขว่ เราก็คงจะแทบหัวใจวาย เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรจะไปชนถูกใคร หรือไม่รู้ว่าใครจะขับมาชนเราในเวลาไหน ?

ใช่ครับ อุบัติเหตุย่อมเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา แม้แต่ในยามที่เราคิดว่าเราได้ระมัดระวังตัวดีที่สุดแล้วก็ตาม

อันที่จริงถ้าเราและคนอื่น ๆ ร่วมกันระมัดระวัง โอกาสที่จะเกิดอุบัติเหตุก็แทบไม่มี แต่หากว่าเราระมัดระวังตัว ในขณะที่ผู้อื่นไม่ระวัง อุบัติเหตุก็ยังคงจะเกิดขึ้นจนได้

อย่างไรก็ตาม หากรถแห่งชีวิตของเราถูกรถของผู้อื่นชนจนเสียหาย ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เพราะเราวิ่งอยู่ในเลนดี ๆ ไม่ได้ล้ำเส้น หรือคร่อมเลนของผู้ใด ก็อย่าให้เราหมดอาลัยตายอยากในชีวิต

เราต้องตระหนักว่า ถึงเราจะอยู่ในกฎในกติกา แต่ก็อาจมีผู้ไม่รักษากติกาในถนนแห่งชีวิตร่วมกับเราอยู่ ด้วยเหตุนี้เอง อุบัติเหตุที่เราไม่คาดคิดจึงเกิดขึ้น

ถึงกระนั้นก็ตาม แม้ว่าในส่วนของผู้อื่นเราจะควบคุมได้ไม่มากนัก แต่เราก็ควรจะควบคุมหรือระแวดระวังดูแลรถแห่งชีวิตของเราให้อยู่ในสภาพที่ปลอดภัยอยู่เสมอ ให้เราหมั่นตรวจดูว่าล้อรถของเราได้เติมแรงลมพร้อมหรือไม่ ถังน้ำมันของเราเต็มด้วยเชื้อเพลิงแห่งกำลังใจแล้วหรือยัง

ไม่ว่ารถของเราจะถูกชนจนบุบหรือยุบสักกี่ครั้ง ให้เรายังคงรักษาสภาพรถให้ยังคงวิ่งต่อไป จนกว่าจะถึงอู่ซ่อม หรือถึงวาระแห่งการเปลี่ยนรถ แต่อย่าเพิ่งทิ้งรถ อย่าเพิ่งทิ้งชีวิต ให้เราขับรถคันนี้ต่อไปด้วยความระมัดระวังบนทางหลวงแห่งชีวิต และออกห่างจากถนนสายอันตราย เพราะพระธรรมสุภาษิตมีคำสอนไว้ว่า

"ทางหลวงของคนชอบธรรม หันออกจากความชั่วร้าย บุคคลผู้ระแวดระวังทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้" (สุภาษิต 16:17)

วันนี้ขอให้รถแห่งชีวิตของคุณนี้ บรรทุกแต่สิ่งดีที่มีคุณค่า เพื่อแจกจ่ายให้แก่ผู้โดยสารในรถคันนี้ และทุกคนที่เข้ามาชิดใกล้ ดีไหมครับ

ชีวิตเหมือนรถยนต์ ที่คุณขับตะบึงไปบนถนนที่มียวดยานขวักไขว่
นอกจากจะต้องระวังไม่ให้รถของคุณแล่นไปชนรถของผู้อื่นแล้ว
ยังต้องระวังไม่ให้รถคันอื่นแล่นมาชนรถของคุณอีกด้วย