พระเยซูทรงเป็นคุณหมอ

มีครั้งหนึ่ง ขณะที่พระเยซูนั่งรับประทานอาหารกับคนที่ชั่วในสังคมอยู่นั้น ก็มีคนที่คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น เดินมา แล้วมาตำหนิพระเยซู ว่า "ทำไมไปนั่งกับพวกโสโครกเหล่านี้"

พระเยซูตรัสตอบเขาว่า "เราเป็นหมอ ถ้าเราไม่ติดต่อกับคนไข้เราจะรักษาเขาได้อย่างไร เราบอกความจริงแก่ท่านว่า คนเจ็บต้องการหมอ คนสบายไม่ต้องการ เราเข้ามาในโลกไม่ได้มาหาคนที่นึกว่าตัวเองเป็นคนดี แต่เรามาหาและมาช่วยคนที่รู้ตัวว่า เป็นโรคบาป ให้พ้นจากความผิดบาปของเขา"

"ฝ่ายธรรมาจารย์ที่เป็นพวกฟาริสี เมื่อเห็นพระองค์ทรงเสวยพระกระยาหารกับพวกคนบาปและคนเก็บภาษี จึงถามศิษย์ของพระองค์ว่า “เหตุไฉนอาจารย์ของท่านจึงรับประทานด้วยกันกับคนเก็บภาษีและคนนอกรีตเล่า” ครั้นพระเยซูทรงทราบดังนั้น จึงตรัสแก่เขาว่า “คนเจ็บต้องการหมอ แต่คนสบายไม่ต้องการ เรามิได้มาเพื่อจะเรียกคนที่เห็นว่าตัวชอบธรรม แต่มาเรียกคนที่พวกท่านว่านอกรีต”" (มาระโก 2:17)

ชัดเจนไหมครับ มนุษย์เป็นคนบาป เขาก็มีเชื้อบาป ศาสนา (เครื่องเอกซเรย์) ก็ได้ชี้ให้เขาเห็นแล้ว บัดนี้ คุณหมอได้เข้ามาแล้ว นั่นคือ องค์พระเยซูคริสต์ พระองค์ได้ทรงบอกอย่างชัดเจนแล้วว่า พระองค์เป็นหมอผู้รักษาโรคบาป

เวลาที่พวกเราต้องการหมอ หรือไปหาหมอ จะต้องมีองค์ประกอบอย่างน้อย 3 ประการ คือ

1. รู้ตัวว่าป่วย

2. อยากหายจากโรค

3. รู้ว่าช่วยตัวเองไม่ได้

... ถ้าคุณไม่ป่วยคุณก็ไม่ต้องการหมอ

... ถ้าคุณป่วยแต่ไม่อยากหายคุณก็ไม่ต้องการหมอ

... ถ้าคุณป่วย คุณอยากหาย แต่คุณบอกว่าฉันช่วยตัวเองได้ คุณก็ไม่ต้องการหมอ

แต่พระเยซูคริสต์มาหาคนที่รู้ว่าตัวเองป่วย อยากหาย และรู้ว่าช่วยตัวเองไม่ได้

ถ้าวันนี้คุณรู้ว่าคุณป่วยเป็นโรคบาป คุณอยากหายจากโรคบาป และคุณช่วยตัวเองจาก โรคบาปไม่ได้ ขอเชิญคุณมาหาพระเยซูคริสต์

คนที่เป็นโรคมะเร็งนั้นมีวิธีที่จะรักษาให้หายได้เด็ดขาด โดยการตัดเนื้อร้ายนั้นทิ้ง

แต่พระเยซูทรงทราบดีว่าโรคบาปที่มนุษย์เป็นนั้นไม่มีทางรักษา เป็นแล้วต้องตาย (ลงนรก) สถานเดียว

ดังนั้นด้วยความรักมนุษย์ พระเยซูจึงมาตายบนไม้กางเขน เอาชีวิตของพระองค์ แลกกับชีวิตของคนบาป

บนไม้กางเขนนั้นพระองค์ทรงรับการลงโทษแทนทุกคนที่ยอมรับว่า ตัวเองเป็นคนบาป สำนึกและเสียใจต่อการกระทำของตนเอง และถ่อมใจขอให้พระองค์ช่วยเขา

วิธีรักษาของพระองค์คือเอาโรคบาปของคนที่มาหาพระองค์มาไว้บนพระองค์

"แน่ทีเดียวท่านได้แบกความเจ็บไข้ของเราทั้งหลาย และหอบความเจ็บปวดของเราไป กระนั้นเราทั้งหลายก็ยังถือว่าท่านถูกตี คือพระเจ้าทรงโบยตีและข่มใจ" (อิสยาห์ 53.4)